บทกลอนไทย ด้วยรักดวงตะวัน แต่ฟ้าสูง...และดินดึง ไม่ว่าเธอจะไปแห่งหนใด ....จักหันหน้าหา ตราบจนชีพลา....ล่วงโรย
10 กันยายน 2550 16:04 น. - comment id 752024
555จะติดตามตะวันจนถึงเวลา เก็บเมล็ดตะวันมาอบกินกัน... ให้สนุกไปเลย ทั้งไร่นี้คิดเท่าไหร่... ..ก้อวันนี้คิดได้แค่นี้นี่นา
10 กันยายน 2550 16:34 น. - comment id 752039
สวยจัง ทุ่งทานตะวัน
10 กันยายน 2550 21:42 น. - comment id 752166
ซึ้งจังเลยนะครับ ไม่ว่าเธอจะไปแห่งหนใด จักหันหน้าหา ตราบจนชีพลา ล่วงโรย ...
11 กันยายน 2550 14:37 น. - comment id 752393
ต้า......ไม่คิดเรื่องกินจาได้มั้ยเนี่ย เก็จถะหวา......ชอบดอกทานตะวันมั้ย เราชอบดอกทานตะวันมากที่สุดเลยล่ะ แบบว่าวาเลนไทน์ไม่อยากได้ดอกกุหลาบเลยล่ะ จะหอบช่อทานตะวันให้เค้าว่าบ้าไปเลย แสงเหนือ.....ใช่มั้ยละ กลอนบทนี้เรารักที่สุดล่ะ ดอกทานตะวันนี่จริงใจและซื่อสัตย์ต่อดวงตะวันดีนะ