นานแล้วนานแสนนาน ที่ความฝัน มันคืบคลาน ผ่านมุมเก่า ในระนาบ ราบเรียบ และเงียบเหงา ช่างอึมครึม ซึมเซา เสียนี่กระไร หวังแต่ฟ้า ราตรีนี้ จะมีแสง จากหลืบเร้น เส้นทแยง ดาวแสงใหม่ แต่เปล่าเลย ดาวยังเลย แล้วเลยไป จะเดือนเก่า หรือดาวใหม่ ก็ไร้แนว กระพริบตา ที่พร่าพรำ หยดน้ำตา เพื่อร่ำลา วันเวลา ที่ลาแล้ว จากครั้งหนึ่ง ซึ่งเคยประดับ วับแวว ถึงครั้งนี้ ที่ไหวแผ่ว ฝันเจ้าเอย ได้แต่นิ่ง ประวิงวัน อันเคลื่อนไหว ปล่อยน้ำตา ล้าไหล ไปเฉย-เฉย ปล่อยให้หยาดหยดอุ่น ที่คุ้นเคย มาเลี้ยงส่ง ความล่วงเลย ที่จำใจ ยังคงเป็น คนหนึ่งคน บนโลกกว้าง ยังสืบเท้า ก้าวย่าง อย่างคนส่วนใหญ่ ติดก็แต่ ถูกสะกด ให้หมดไฟ หนึ่งนักฝัน ผู้มั่นใจ ตายไปแล้ว
ตะวัน 20 ส.ค. 2550 12:48 น. - ID 106221 
1334
4
0
20 สิงหาคม 2550 13:13 น. - comment id 741037
ไม่มีวันที่แพ้ตลอดไปหรอกเน๊าะ สู้ๆทุกคนค่ะ
20 สิงหาคม 2550 13:56 น. - comment id 741089
วิถีผู้แกร่งกล้า คนใด ย่อมมั่นบ่หวั่นไหว โศกเศร้า ฟากฝันบ่ห่างไกล เกินกว่า เอื้อมนา ขอบฝั่งยังคลอเคล้า รอบรื้นรอเสมอฯ สู้ๆนะครับ เอ้า...สู้โว้ย 55555
20 สิงหาคม 2550 16:03 น. - comment id 741258
ปัญหามาปัญญามี...มารไม่มีบารมีไม่เกิดค่ะ..
21 สิงหาคม 2550 10:21 น. - comment id 741689
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ ๆๆๆ
28 สิงหาคม 2550 16:29 น. - comment id 745427
ชอบงานคุณมากเลยครับ.. มีเอกลักษณ์งานมาก ทั้งจังหว่ะน้ำเสียงความหมาย ชอบมากมายเลย..
2 ตุลาคม 2550 09:58 น. - comment id 763300
อาจจะเรียกด้ว่าเพิ่งผ่านมันมา วันที่ท้อที่สุด ที่รู้สึกแย่กับตัวเองที่สุด ขนาดที่สำออยต่อไปไม่ได้แล้ว ความล้มเหลวจนเหนื่อยใจกลายเป็นแรงฮึดอะไรสักอย่าง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
