อันวารวัน มิผันคล้อย ถอยวิถี เปรียบวารี รินไหล ไม่คืนหลัง อันอดีต กรีดกราย หมายเบือนบัง มิอาจฝัง สิ่งพลั้งพลาด บำราศลืม แต่งโดยปลายตะวัน(thaipoem.com) แม้นเคยเอื้อน เคลื่อนคาย แค่ปลายถ้อย พลันถ่วงถอย เป็นรอยหลัง เพียงครั้งปลื้ม ฤๅร้าวราน ฝานเฝื่อน ยากเลือนลืม มิอาจยืม เวลาทด มาปดบัง อันกรรมลอบ กอร์ปไว้ ไม่อาจแก้ ดีชั่วแท้ ปรากฎ กำหนดฝัง เกินย้อนยอก หลอกเลื่อน เคลื่อนคืนรัง แล้วยุดยั้ง ความหลังร้าง ลบลางเลือน อันเรื่องเก่า ร้าวหรือรื่น มิคืนหาย ย่อมผ่องผาย ปรายอารมณ์ บ่มเสมือน มโนธรรม เฝ้าย้ำความ คอยตามเตือน ลืมฤๅเลือน เหมือนตายทั้ง แต่ยังเป็น ก่อนทิวา ผวาหวาม เป็นยามพรุ่ง ก่อนจะปรุง อารมณ์ บ่มรูปเห็น พึงพิศถ่อง ผ่องถ้อย ค่อยคล้อยเป็น พึงบำเพ็ญ เห็นธรรม เฝ้าย้ำเตือน
10 กรกฎาคม 2550 07:15 น. - comment id 716724
อดีตนะลืมไม่ได้หรอกเก็บเป็นความทรงจำทีดีได้นะ แต่ว่าจันทร์คิดแล้วคิดอีกนะ ..เอาธรรมะเข้าข่ม เอ๋หรือหรืออาคุงปลายเป็นพระ...โอ้มายก็อต..
10 กรกฎาคม 2550 00:45 น. - comment id 722003
ราตรีสวัสดิ์จ้าคุงปลายตาวัน........ "แม้วันนี้ ไม่ดี ดั่งที่ตั้ง อย่าหยุดยั้ง ก้าวเดิน อย่าเพิ่งถอย วันนี้พ่าย แต่พรุ่งนี้ หวังยังคอย กำลังน้อย ค่อยมานะ อาจถึงชัย แม้เวลา ผันผ่าน มิหวนกลับ มิใช่อับ หนทาง จะแก้ไข ก่อนจะทำ ย้ำคิด จนแน่ใจ กาลผ่านไป สิ่งที่ทำ นำผลดี" ดำน้ำบุ๋ม บุ๋ม...แนวไม่หนัดจ้า....อิอิ (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
10 กรกฎาคม 2550 00:47 น. - comment id 722005
โห...ไม่น่าเชื่อ ศรรกรา วิ่งเข้าที่หนึ่ง ถึงไม่เที่ยงคงไม่ได้แน่ ๆ อิอิ แวะมาป่วนอีกครั้ง...กาแฟไม่ต้องนะคะ เด๋วเข้านอนแว้ววววว (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
10 กรกฎาคม 2550 01:03 น. - comment id 722011
อืมมม กลอนลึกซึ้งจังค่ะ ฝนอ่านแล้วอ่านอีก...ยังตามไม่ถึง คิกๆๆๆ ค่ะทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วพรุ่งนี้จะเป็นจะดีเอง สำหรับเมื่อวานนี้ คิดว่าเป็นประสพการณ์หรือบทเรียนที่ควรจดจำแล้วกันค่ะ คิกๆๆๆ Oh dear, แล้ว...จะเข้ากับกลอนของคุณปลายตะ ป่ะค่ะเนี้ย ค่ะฝนมาแอบการกลอนเพราะๆๆดีๆๆไม่ว่ากันนะค่ะ
10 กรกฎาคม 2550 01:05 น. - comment id 722012
555555555555 ฝนก็ติดอันดับท๊อป10จ้า คิกๆๆๆๆ รูปน่ารักจัง ค่ะ
10 กรกฎาคม 2550 01:14 น. - comment id 722013
ตอบคุณศรรกรา ขอบคุณสำหรับบทกลอนดีๆ นะครับ
10 กรกฎาคม 2550 01:18 น. - comment id 722015
ตอบคุณฝน เข้ามาได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยครับ ไม่ต้องแอบ (ระวังจะถูกหาว่าเป็นคุณแอบนะครับ) ใช่ครับ เมื่อวานเป็นอดีตเราแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่ถ้าเราทำวันนี้ให้ดีที่สุด เราก็จะมีอดีตที่ดีๆ เพิ่มขึ้นทุกๆวัน ครับ
10 กรกฎาคม 2550 06:48 น. - comment id 722068
เมื่อวานเป็นอดีต วันนี้เป็นปัจจุบัน พรุ่งนี้เป็นอนาคต..อิอิ
10 กรกฎาคม 2550 08:11 น. - comment id 722080
ดีจ้าคุงปลายฟ้า..เฮ้ย..ปลายตะวัน ...ว้าเรียกทีไรผิดทุกที ไปไหนมาอ่าคะ.. ....นั่นสิ..วันวาน..ของขอบฟ้าไหนอีกนะ. พิมจังไปดีก่า....กลัวขอบฟ้ากั้นกั้น..เอิ๊กๆๆ
10 กรกฎาคม 2550 09:13 น. - comment id 722110
สวัสดีค่ะ เราอยากเป็นที่หนึ่งมั่งจังเลยต้องทำไงนี้ ก็นอนแล้วอะคะเพราะทำงานแต่เช้าเลย แง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
10 กรกฎาคม 2550 09:20 น. - comment id 722114
ทะเลใจ : แอ๊ด,อี๊ด แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัว และจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน เหมือนชีวิตผันผ่าน คืนวันอันเปลี่ยวเหงา ตัวเป็นของเรา ใจของใคร มีชีวิตเพื่อสู้ คืน วันอันโหดร้าย คืนนี้ตัวกับใจ ไม่ตรงกัน คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว คืนและวันอัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไป ไกลลิบโลก ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ ทุกชีวิตดิ้นรน ค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกาย กลับไม่เจอ ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอ ก็เป็นสุข คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว คืนและวัน อัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไป ไกลลับโลก ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ แม้ชีวิตได้ผ่าน เลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ตลอดกาล... เอาเพลงมาฝาก (มีแต่เนื้อร้องนะ)... หายไปไหนมาจ๊ะ...มาอีกทีก็...แหมเขียนกลอนซะเพราะเชียว... น้ำผึ้งน่ะ..ชอบเพลงนี้มากเลย..เหมือนชีวิตจริงของคนเราเลยอ่ะ..
10 กรกฎาคม 2550 10:29 น. - comment id 722150
งดงามมากความหมายจริงๆชอบกลอนนี้จัง รูปก็น่ารักมากๆค่ะ
10 กรกฎาคม 2550 10:31 น. - comment id 722156
ชอบรูปจังเลยค่ะ น่ารัก
10 กรกฎาคม 2550 10:32 น. - comment id 722159
แวะมาทักค่ะ เหอะๆ ไปหล่ะค่ะ วันนี้ท้องเสียขั้นรุนแรง...ไม่ไหวเลย
10 กรกฎาคม 2550 12:05 น. - comment id 722201
ขอคำเเนะนำเเต่งกันอย่างไงถึงยาวเเบบนี้
10 กรกฎาคม 2550 15:37 น. - comment id 722322
เป็นน้ำคำ ย้ำเตือน มิเลือนหาย แม้โลกกลาย เป็นเถ้า อย่าเฝ้าหลง ก่อนจะคิด พูดทำ เจตน์จำนง ใช่เพียงคง คิดหรืออ่าน แค่ผ่านเลย สวัสดีครับน้องปลายตะวัน พี่เห็นด้วยนะ คิดอ่านก่อนแล้วค่อยทำเป็นสิ่งที่ดีเสมอครับ
10 กรกฎาคม 2550 16:18 น. - comment id 722366
แวะมาบอก "สวัสดีค่ะ"......
10 กรกฎาคม 2550 17:00 น. - comment id 722424
ให้ข้อคิดดีจังค่ะ...
10 กรกฎาคม 2550 22:44 น. - comment id 722589
สวัสดีครับ คุณ ปลายตะวัน ข้อคิดดียิ่งครับ ติงคติยามท้อ ชื่นชมครับ
11 กรกฎาคม 2550 06:29 น. - comment id 722681
วันวาน...ของพรุ่งนี้...ก็คงเป็นอดีตไปอีกเช่นเคยใช่ไหมคะ
11 กรกฎาคม 2550 10:39 น. - comment id 722781
สวัีดีค่ะ คุณปลายตะวัน วันวานที่ผ่านไปไม่หวนกลับ อาทิตย์ลับเลือนไปหาคืนไม่ ณ.วันนี้ ถ้าทำดี คงสุขใจ ชีวิตใช่จะยืนยาวอย่างเพียงพอ กลอนเตือนใจ เพราะมากค่ะ
14 กรกฎาคม 2550 13:46 น. - comment id 724841
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านครับ แอบ "ปลื้ม" คนอ่าน