งามอำพันเมื่อตะวันสาดแสงส่อง อร่ามเหลืองเรืองรองทั่วท้องทุ่ง ทิวทุ่งข้าวจรดเขาพราวรุ้ง สร้างความสุขอิ่มอุ่นละมุนใจ ริมถนนหนทางสองฝั่งฟาก แลสล้างรวงทองทิวไสว สายน้ำใสไหลรื่นแสนชื่นใจ เมฆสวยฟ้าใสลมชายโชย อีกมุมหนึ่งหลังภาพที่ปรากฏ ใครหลังขดหลังแข็งแรงระโหย กี่สังขารดับล้าร่วงโรย หยาดเหงื่อโปรยหว่านกายให้ผืนนา ยากลำเค็ญกว่าจะมาเป็นรวงข้าว ต้องโศกเศร้ากับหลากหลายปัญหา เรากินข้าวแล้วมอบอะไรให้ชาวนา กดราคา หยาดน้ำตา ความปวดใจ รู้คุณข้าวแต่ดูถูกผู้ให้ข้าว เหยียบย่ำชาวนาหัวใจแหลกสลาย ต่อไปคงสิ้นสันหลังของชาติไทย อนุสรณ์เหลือไว้เพียงแปลงนา
22 มิถุนายน 2550 23:54 น. - comment id 713738
มนุษย์ชาติอยู่ได้เพราะเกษตร หวัดดีคับ คุณมะมิว ขอแจมด้วยคน เปิบข้าว เปิบข้าวทุกเช้าค่ำ จงสูจำเป็นอาจิณ เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน.. ข้าวนี้นะมีรส ให้ชนชิมทุกชนชั้น เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว.. จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ.. เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น ปูดโปนที่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเป็นกิน.. น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง และน้ำแรงอันหลั่งริน สายเลือดกูทั้งสิ้น ที่ซื้อซดกำซาบฟัน จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น ปูดโปนที่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเป็นกิน น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง และน้ำแรงอันหลั่งริน สายเลือดกูทั้งสิ้น ที่ซื้อซดกำซาบฟัน อยากตับมือดังๆๆๆๆๆๆ.....ให้ชาวนาจังเลย...
23 มิถุนายน 2550 10:18 น. - comment id 713894
ทุ่งข้าวและชาวนา งดงามจริงๆครับ แวะมาทักทายครับผม
23 มิถุนายน 2550 12:57 น. - comment id 713980
อ่านแล้วก็พาลคิดถึงบ้าน คิดถึง ฤดูเก็บเกี่ยวของชาวนา ก็เราอ่ะ ลูกชาวนา
23 มิถุนายน 2550 17:59 น. - comment id 714076
อีกหน่อยชาวกรุงจะต้องไปขอร้องให้ชาวนาทำนา เพราะตัวเองไม่มีข้าวจะกิน เงินซื้อได้ก็จริงแต่เมื่อหมดแรงทำแล้ว จะเอาเงินที่ไหนพอซื้อ อนาคต...ข้าวอาจแพงกว่าทองคำก็เป็นได้ เพราะคนเลิกทำนาหมดแล้ว ทำอุตสาหกรรม เดี๋ยวจะได้เจอกรรมที่อุตส่าห์หา....แน่ๆ.. บทกลอนโดนใจมากค่ะ ..มะมิว..
24 มิถุนายน 2550 11:42 น. - comment id 714353
แวะมาทักทาย เป็นลูกหลานชาวนาเมียนกัน...
30 กรกฎาคม 2550 05:23 น. - comment id 731383
ชอบมากครับ