มันคือน้ำตาหยดเล็กเล็ก จากใจเด็กคนหนึ่งซึ่งรักพ่อ เพราะหัวใจขาดรักที่เพียงพอ จะวอนขอจากใครคงไม่มี มือน้อยน้อยกำลังยั้งสะอื้น คงต้องฝืนเก็บกล้ำในค่ำนี้ เหลือแต่เพียงเศษซากอยากปรานี เหลือบมามองทุกทีที่ผ่านมา ค่ำนี้หนูจะกินอะไรเล่า เพราะพ่อเขาทิ้งไปไม่มาหา แม่ก็ป่วยนอนช้ำกับน้ำตา ถึงแขนขาหนูมีไม่มีแรง คงจะต้องนอนตายก่อนสายพรุ่ง แรงพยุงก็หมด-สลดแสง น้ำค้างค่อนนอนหนาวพลิกคราวตะแคง ก่อนแจ้งคงหายหิวท้องกิ่วกรน แม่จ๋าหนูนี้หมดที่พึ่ง อยากย้อนถึงวันนั้นสักพันหน วันที่เราครบหน้าประสาจน ถึงทุกข์ทนบ่นบ้างก็ช่างมัน แม่จ๋าหนูคงต้องไปแล้ว แสงแพรวลอยอยู่-นี่หรือสวรรค์ ลาก่อนผืนนรกโลกันต์ ................................. (ไอ้หนู! ตื่นเถอะมัน สายแล้ว...)
กรวิกสีม่วง 22 มิ.ย. 2550 16:20 น. - ID 103951 
1205
2
0
22 มิถุนายน 2550 16:23 น. - comment id 713545
พี่คะ เศร้าจังคะ
22 มิถุนายน 2550 19:29 น. - comment id 713592
เป็นความฝันที่แสนโหดร้ายเสียเหลือเกินนะค่ะ แต่ก็จบดีค่ะ เพราะไม่งั้น คงเศร้ามากเลย
22 มิถุนายน 2550 23:40 น. - comment id 713731
เศร้าจังครับ
26 กรกฎาคม 2550 21:17 น. - comment id 730502
กำลังได้อารมณ์เลย..เจ๊ต้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
