กี่ล้มระทมทุกข์จึงพบสุขแสวงหา ต้องช้ำอีกกี่คราจึงรู้รักปักแห่งไหน กี่ก้าวที่ต้องกล้าเผชิญฝ่าและมุ่งไป กี่วันกี่เดือนไซร้จึงสมหวังดั่งใจรอ แม้นเชื่อศรัทธามั่นแต่คืนวันที่นานเนิ่น เหนื่อยนักเหนื่อยเหลือเกินจนจิตใจใคร่ย่นย่อ พอแล้วพอแล้วนะเกินที่จะฝ่าฟันต่อ.................. ขอพักเพื่อเฝ้ารอให้หายเหนื่อยจากเดินทาง จนกว่าวงล้อแห่งชะตาแต่งให้ฝันต่อ จนกว่าจะหายท้อจะอยู่นิ่งไม่ถากถาง เมื่อถึงซึ่งวันนั้นฉันจะมั่นลุกเดินทาง ค่อยก้าวและค่อยย่างค่อย-ค่อยฝ่าล่าฝันตน .....บางครั้งก็เหน็ดเหนื่อยเหลือเกินกับการเดินทางค้นหา ขอพักหน่อยละกันเพื่อจะได้มีเวลาทบทวนถึงชีวิตที่ผ่านมา และชีวิตที่กำลังจะเดินต่อไป....
6 มิถุนายน 2550 17:13 น. - comment id 706374
พักให้หายเหนื่อยนะคะ จะได้มีแรงเดินทางต่อ สู้ต่อไป... เป็นแรงใจอีกดวงให้นะคะ
7 มิถุนายน 2550 09:18 น. - comment id 706578
พักบ้างนะคนดีที่หมองหม่น เก็บทุกข์ทนทับถมจนตรมขวัญ พักแล้วเก็บเรียวแรงแข่งตะวัน ฟ้ารุ่งนั้นคงมีแรงเข็มแข็งพอ เป็นกำลังให้นะคะ..เหนื่อยก็พัก หายเหนื่อยค่อยเดินทางต่อค่ะ
7 มิถุนายน 2550 11:40 น. - comment id 706627
ขอพักสัดครู่นะครับ หลับเลยนะ