เครื่องหมายคำถาม?

ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ

ฉันเริ่มต้นจากไม่รู้จะตั้งตัวเริ่มต้นที่ตรงไหน
           จากติดลบ  ที่ยิ่งกว่าศูนย์...และไม่มีเป้าหมาย
ก็เฝ้าแต่ถามตัวเองขึ้นซ้ำๆ.......ว่าฉันกำลังเป็นอะไร
ไม่รู้  ซิ        ฉันก็ไม่รู้...........
ดุจกวีที่ไม่รู้หนังสือ และเป็นใบ้
ดุจบุคคลที่อ้างประชาธิปไตย    แต่ไม่รู้คุณค่า
ดุจชาวนาที่ไถ คราด หว่าน ดำ แล้วไม่เก็บเกี่ยว
ดุจคนกรีดยางพารา ที่ไม่มีมีดกรีดยาง...............
เป็นเรื่องราวของไม้ขีดไฟ  เปียกชุ่ม แฉะ
การจุดประกาย  คราสายฝนโบยตีหนาวสั่น
กองฟืนฉ่ำน้ำ อาจเป็นเชื้อฟืนอย่างดี
หลบซ่อนกายอยู่ใต้พงหญ้ารกทึบ
ใบไม้จะร่วง  เพียงแค่แรกเริ่มผลิใบ
ยอดอ่อนปลิวว่อน  หล่นซบผืนดิน
กอไม้ เหลือเพียงกิ่งก้าน ต้านทานกระแส
ผลิดอกเบ่งบาน  โอดโฉมดอกไม้สะพรั่ง
กลีบงามโปรยปราย  ชูช่อไสวบนปลายไม้
ค้างคาวและนกค้าวแมว จักหากินตอนกลางวัน
แมลงวัน ไขว่คว้าหาความหอมหวานจากน้ำผึ้ง
หากแต่ผึ้งหาความเหม็น จากกองขยะ อุจจาระเน่า
สายรุ้งจะถักทอ ทอแสง กลางเที่ยงวัน แดดเปรี้ยง
ฝนตกมาพร้อมหิมะพื้นที่บริเวณใกล้เส้นศูนย์สูตร
บอกกล่าวถึงหยาดน้ำค้างกลางสายฝน
ใครคงไม่เข้าใจ....ระแคะระคาย  ถึงความหมาย..แม้แต่ฉัน?
ฉันคือใคร?   และไม่มีวันเข้าใจ ฉันเขียนอะไรไปไม่รู้?
...........??????????????????????????
ฉันเป็นใคร?    ทำไม?   เพราะอะไร?
ฉันจะเข้าใจไหม????????????
ไม่เข้าใจ?
                                                ศิลป์กีรติ    ว่าโร๊ะ
                31 พฤษภาคม 2550 ผสมผสาน 24 เมษายน 2550
.