เธอส่งเพลงรักมากับสายลม ดอกไม้ชอกช้ำเพราะม้าห้อ เลือดที่เจิ่งฝังใจยากจะลืม แต่ความรักก็ยังหวานหอม สวนดอกไม้มีดอกไม้หลากสี มีหลากกลิ่นจรุงใจ หยดน้ำก็ส่องแสงระยับ สวนดอกไม้น่าชม ผีเสื้อขยับปีกรัวถี่ ปากดูดดื่มน้ำหวาน พรุ่งนี้มันก็จะตายแล้ว ดอกไม้ก็ยังกรีดกลีบอวดกันอยู่ ช่างหวานช่างหอมหวาน ความสำราญยังมีมากมาย แต่ความโศกศัลย์ก็แทรกซึมก่ายกอง ดอกไม้ก็กรีดกลีบแอ่นอวดอยู่ ...แม้ผีเสื้อก็ไม่ลืม เพลงรักยังร่ายมากับลม ม้าห้อเหยียบหญ้าแหลก ยืนหยัดด้วยความเจ็บปวด เริงรักกับเพลงลม (ขาดอรรถรส บรรยากาศ วานนักเลงน้ำหมึกช่วยด้วยนะครับ)
15 พฤษภาคม 2550 23:10 น. - comment id 696297
แวะมาอ่านค่ะ...ไม่ได้เจอกันนานนะคะ..
15 พฤษภาคม 2550 23:38 น. - comment id 696309
ฝากรักไปกับสายลมที่พรมพร่าง พลิ้วพัดผ่านลานทางที่ห่างเห ด้วยดวงใจชอกช้ำย่ำปนเป เพราะรักเร่ร้างไปจากสายตา ล่องลอลลิ่วปลิวลมชมดอกไม้ คลี่กระจายกลิ่นอวลมวลบุปผา เหล่าผีเสื้อเริงระบำไม่นำพา สุขหรรษาบินว่อนว่อนวับแวว มองคล้ายถิ่นดินแดนเมืองแมนสรวง หากไม่ห่วงสรรพสำเนียงคล้ายเสียงแว่ว เพราะใจดับลับไกลไปจากแนว แม้เมืองแก้วไม่อาจฟื้นเรียกคืนมา.. อิอิ..แต่งกลอนไปก็รำคาญเนตไป..หยุดๆ ติดๆ สวัสดีค่ะคุณน้ำนมราชสีห์ ไม่เจอนานเลยค่ะ สบายดีนะคะ
15 พฤษภาคม 2550 23:41 น. - comment id 696313
ฝากรักไปกับสายลมที่พรมพร่าง พลิ้วพัดผ่านลานทางที่ห่างเห ด้วยดวงใจชอกช้ำย่ำปนเป เพราะรักเร่ร้างไปจากสายตา ล่องลอย* ลิ่วปลิวลมชมดอกไม้ คลี่กระจายกลิ่นอวลมวลบุปผา เหล่าผีเสื้อเริงระบำไม่นำพา สุขหรรษาบินร่อน* ว่อนวับแวว มองคล้ายถิ่นดินแดนเมืองแมนสรวง เพราะยังห่วงสรรพสำเนียงดังเสียงแว่ว ใจจึงดับลับไกลไปจากแนว แม้เมืองแก้วไม่อาจฟื้นเรียกคืนมา.. เฮ้อ...ขอแก้ไขทั้งคำผิดและกลอนค่ะ...
16 พฤษภาคม 2550 00:15 น. - comment id 696330
เธอฝากเพลงรักมาผ่านอากาศ ฝากสายลมพรมวาดไม่ขาดหาย ให้ลอยไปถึงคนดีที่ไกลกาย แต่มากมายความคิดถึงคนึงครวญ แวะมาทักทายค่ะ
16 พฤษภาคม 2550 07:22 น. - comment id 696403
ขอบคุณครับทุกคน กุหลาบขาว - ไม่ค่อยว่างน่ะครับ ดันมาป่วยอีก...เรยไม่ค่อยได้มา ปราณรวี ...กลอนไพเราะมากครับ ผู้หญิงไร้เงา คิดถึงคนึงครวญถึงผมป่าวครับคิคิ ...... ป.ล.งานนี้ผมเมาจริง ๆ