ว่าชีวิต คน "เรา" ก็เท่านี้ ต้องย่อมมี สิ้นสุด หยุดเคลื่อนไหว ถึงไม่ช้า หรือเร็ว ก็ต้องไป สู่ความ "ตาย" เบื้องหน้า ไม่เว้นคน โอ้มนุษย์ ฤาหลง ดำรงขันธ์ ยึดถือมั่น "ตัวกู" ทุกสิ่งของ แบกยึดถือ "ของกู" มิเว้นมอง ว่า "กู" ต้อง ดับตาย จากมันไป อนิจจา โอ้หนอ เจ้ามนุษย์ ทุกสิ่งสุด สารพัด สรรพสรรหา มายึดถือ แบกให้ "ทุกข์" ทุกเวลา แล้วก็มา บ่นว่า "ทุกข์ " ใยไม่วาง อนิจจา... อันละ "ทุกข์" นั้นง่าย ๆ ใยจึงได้ มองไม่ออก เล่าสหาย ของมันหนัก แบกก็หนัก มิวางวาย ของง่าย ๆ แค่วางทิ้ง ก็สิ้นกัน ๚ะ๛ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๐
27 มีนาคม 2550 03:10 น. - comment id 676868
** สว่างแจ้ง รู้จริง ถ่องแท้ สะอาดแก้ สิ่งเร้า เศร้าหมอง สงบย้ำ จิตนิ่ง ตรึกตรอง ธรรมะป้อง กิเลสไกล ไม่เหลียวแล ** จิตว่าง ปล่อยวาง ว่างจิต นิ่งสนิท สงบใน แน่วแน่ พักกาย พักจิต พักแท้ ปลดแก้ ปล่อยวาง ว่างใจ......ฯ ขออนุญาตมาแจมกลอนค่ะ... ....จิตใจ..ปล่อยวาง...เขียนไว้เมื่อ 3 พย.2545 ... เขียนกลอนได้ดีค่ะ..สื่อความหมายได้ชัดเจนมาก...แวะมาทักทายกันนะคะ...
27 มีนาคม 2550 09:15 น. - comment id 676910
อนิจจัง อนิจจา นัยมนุษย์ มิสิ้นสุด วัฏสงสารได้ มีเกิดแก่เจ็บป่วยมอดม้วยไป ยากมีใครฝืนบทกฏแห่งกรรม
27 มีนาคม 2550 12:29 น. - comment id 677003
ู^_^
27 มีนาคม 2550 13:16 น. - comment id 677035
เพียงรู้หยุดรู้ยั้งชั่งดวงจิต รู้ถูกผิดบิดเบือนไม่เลือนหาย รู้ปล่อยวางว่างทางโลกที่โศกกาย รู้มุ่งหมายที่สุดท้ายคือเชิงตะกอน ................. หากมนุษย์รู้ที่สุดเช่นดังนี้ ไม่หาสิ่งมากมีมาป่ายป้อน ก็คงไม่มีทุกข์สุขสังวร ไม่อาวรกร่อนใจให้ร้อนรน .................. ไม่ใช่ผู้อาวุโสอ่ะจ้า.......เป็นผู้น้อยชั้นปลายแถวเองอ่ะ แต่อยากจะขอแจมด้วยอ่ะน๊ะ.... ......ว่าแต่เป็นศิษย์ท่านพุทธทาสเป่าอ่ะจ๊ะเนี่ย
27 มีนาคม 2550 13:29 น. - comment id 677047
แม่นแล้ว!
28 มีนาคม 2550 10:05 น. - comment id 677421
ไม่ทำตามที่สอน อย่ามาอ้อนเรียกอาจารย์
3 เมษายน 2550 08:47 น. - comment id 679495
มนุษย์ไม่มีคำว่าเพียงพอ มีแตอยากได้ จะมีซักกี่คนที่หลุดพ้น