ใบชาสีส้ม
เพราะความเป็นเพื่อนที่มานาน
ฉันจึงยอมทรมานอย่างไรก็ได้
ยอมให้เธอกับเขาได้เป็นไป
ทั้งที่ใจฉันไม่เคยมีสุขในสักวัน
เธอคือเพื่อนที่ฉันรัก
เขาคือคนที่ฉันสมัครผูกใจมั่น
แต่ฉันไม่อาจรู้ได้เท่าทัน
ว่าเธอเหมือนฉันเช่นกันรักเขามากมาย
ฉันอาจจะโชคดี
ที่พบเค้าตอนนี้ที่ยังไม่สาย
ไม่ต้องมานั่งเสียดาย
มาร้องไห้เพราะพบเขาช้าไปเกินทน
แต่จะบอกเธอเอาไว้อย่าง
ว่าฉันยอมแยกทางถ้าทำให้เธอเป็นสุขล้น
ถ้าไม่มีฉันซักคน
พวกเธอก็ไม่ต้องทนต่อไป
เพื่อนคนที่ฉันรัก
ยินดีที่ทำให้เธอมารู้จักกันได้
ฉันก็ไม่ต้องเสียดายอะไร
เพราะคนเลวคงรักกันไปได้ไม่นาน