เป็นนักกลอนอย่านอนเปล่าเศร้าก็เขียน พึงพากเพียรเพื่อเจนจบครบภาษา ทั้ง กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ พรรณนา ร่าย เรียงมาหมั่นฝึกฝนจนเชี่ยวชาญ กลบท ลูกเล่น ล้อ ต่อเติมบ้าง พร้อมเสริมสร้างสาระเด่นเป็นแก่นสาร สำคัญยิ่งต้องไหว้ครูรู้อาจารย์ งดงามงานสมเป็นแก้วแววกวี