mono
เนิ่นนานแล้ว...ที่เราเดินกันคนละทาง
เยื่อใยที่ยังพอมีเหลือ...ก็เบาบางจนมองไม่เห็น
วันนี้ฉันไม่ใช่คน ๆ เดิม...อย่างที่เคยเป็น
ท่าทีที่ชาเย็น...จึงไม่รู้จะซ่อนเร้นไปทำไม
มันผ่านมานานเกินไปแล้ว...เรื่องของเรา
วันคืนที่ต้องเดินผ่านความเหงา...มันเจ็บร้าวแค่ไหน
เคยเสียดายบ้างหรือเปล่า...วันเวลาเก่า ๆ ที่เธอทิ้งมันไป
กับคนอีกคนที่ช้ำใจ...ต้องปวดร้าวเท่าไหร่ เธอก็ไม่รู้เลย
แล้ววันนี้...จะแปลกอะไร
ถ้าฉันจะแค่ทักทายด้วยการยิ้มให้...แล้วเงียบไปเฉย ๆ
เธออย่าถามว่าทำไม...และอย่าพยายามทำความเข้าใจอะไรเลย
คิดซะว่าเธอแค่เดินผ่านมา...เธอก็เดินผ่านไปเฉย ๆ ก็พอ
884
8
0
หน้าส่วนตัว
