วิจิตร
ร้อยมะลิขาวนวลตามเส้นด้าย
ใบมะยมเบี่ยงบ่ายสลับชั้น
ช่อชบามาบรรจบผูกพันธ์
เป็นมาลัยรับขวัญเจ้าคนดี
เข้าป่าให้ขวัญมาพากลับบ้าน
กอบข้าวสารข้าวสวยจะอิ่มหมี
จูงขวัญลูกยาให้มาทันที
แม่จะกลับค่ำนี้ให้รีบมา
พ่อเจ้ายังออกตามดูวัวควาย
แม่อยู่ด้วยกับเจ้านะแก้วตา
ใยจึงงอแงไม่ชื่นอุรา
ให้แม่ได้พึ่งพาก่อไฟฟืน
ค่ำแล้วนกกาก็กลับนอนรัง
แต่ขวัญเจ้าใยยังหลงสะอื้น
จักจั่นแผดเสียงแข่งค่ำคืน
รู้ไหมแม่กลัวฝืนกลั้นน้ำตา
แม่กลัวผีป่าในห้วยน้ำหนอง
มาจับจ้องยื้อเจ้าจะโหยหา
จึงเรียกขวัญแก้วให้รีบกลับมา
กินแกงเนื้อไข่ปลาที่แม่ทำ