เก็บกดไว้..มานานเนิ่น บนทางเดิน..ที่ก้าวผ่าน ระบมเท้า..มายาวนาน เจ็บส่งผ่าน..มาถึงใจ ก้าวพลาด..เพียงหนึ่งครั้ง ต้องผิดพลั้ง..เพราะเผลอไผล ความทุกข์เข็น..มาเข่นใจ ความเปล่าไร้..มาประดัง หยาดน้ำตา..รินหลั่งไหล ด้วยเสียใจ..เพราะความหลัง ปวดร้าว..สิ้นพลัง ขอสักครั้ง..กำลังใจ เพียงพอแล้ว..ความผิดพลาด เข็ดขยาด..ขอเริ่มใหม่ กระหาย..จะกลับใจ จากนี้ไป...จะกลับตัว... .....................................