ดาวอังคาs
กลอนก่อนนี้ที่แล้วให้แล้วไป
อุตส่าห์ปิดซ่อนความในใจสงสาร
ที่บอกลาห่างร้างนางนงคราญ
เพราะความจริงที่เห็นนั้นมันตำตา
ณ วังแก้วคืนนั้นจันทร์วันเพ็ญ
ชวนเดินเล่นริมทะเลเทปัญหา
แล้วบอกรักจนเราหลงงงอุรา
ใจดวงน้อยที่หาญกล้ากลับละลาย
หนึ่งเป็นหญิงหนึ่งเป็นชายใต้เงาจันทร์
บรรยากาศชวนไหวหวั่นพลันลื่นไหล
ปล่อยอารมณ์ไต่ตามความพอใจ
จวบสุดท้ายเข็มกับด้ายใกล้เข้าทาง
อันอาภรณ์เจ้าหล่อนร่อนสะบัด
ปรากฏชัดถนัดในใจเต้นผาง
เก็บเสื้อผ้าคว้าให้ไวเกือบวายวาง
ความกระจ่างนางบ่จริงหญิงดั่งยล
ถามผู้ชมความสมจริงหญิงหรือชาย
กดชัตเตอร์วาบสุดท้ายให้ฉงน
เกือบโดนจับขยับหมายชายปลอมปน
แท้วางแผนจะซ้อนกลช