พี่ดอกแก้ว
ลมกรรโชกโกรกไม้ไหวเอนร่าง
นำเส้นทางเมฆใหญ่มาให้ฝน
เสียงครืนครั่นคำรามอย่างร้อนรน
ฟ้าสีหม่นหล่นสายคล้ายน้ำตา
เสียงพรมพร่างร่างระรัวทั่วทุกทิศ
ทำให้จิตยิ่งเหงาเศร้าหนักหนา
ความเยือกเย็นจากละอองลมพัดพา
ปลุกจินตาให้ย้อนไปก่อนกาล
ภาพความหลังฝังไว้ได้พรั่งพรู
ดั่งสายฝนหล่นสู่พื้นสถาน
บรรยากาศฟาดหทัยให้แหลกราญ
ทรมานคนผิดหวังให้คลั่งใจ
ฝนสาดสายภาพเรียงรายแข่งกับฝน
ความคิดผุดพรายตนจนหวั่นไหว
ความฟุ้งซ่านพล่านจิตให้คิดไป
ล้วนแต่ความหมองไหม้จนฝนซา
ฟ้าเริ่มแจ้งแสงส่องผ่องผืนภพ
เมฆทะมึนเลือนลบจากเวหา
รัศมีรุ้งทอละออตา
ใจสร่างซาจากเศร้าเคล้ากมล
อะไรหรือคือ
896
20
0
หน้าส่วนตัว
