toneliu
............คำลา
.....ลาเจ้าแม่ไทรทองของถิ่นที่
ลาคนดี...พี่น้องผองสหาย
หมดเวลามาเยือนเพื่อนหญิงชาย
แอบมาขายขี้เท่อ....เจ๊ง...เจอตอ
.....กลับไปบ้านทำงานเก่านั่งเจ่าจุก
หน้าอมทุกข์สุขนั่งระวังต่อ
หนี้เก่านิ่งยิ่งทับใหม่หนี้ใครรอ
ไม่อยากง้อก็ต้องง้อขอยืมคน
.....มองไม่เห็นใครเป็นทุนเจือจุนให้
รัฐบอกได้เลยทุเรศไร้เหตุผล
หลักประกันไม่มีค้ำ...ที่...คน
ให้กันปล้นตนเอง...วังเวงนะ
.....ต้องเอ่ยลาวาทีกวีวากย์
จำไกลจากฝากใจร้อยด้อยทักษะ
สุขคืนวันพันธนาคมวาทะ
มีภารกิจใหญ่....จำใจยุติ
.......คงนาน...ผ่านมาเล่นเร้นรู้สึก
ตกผลึกดึกคิดจิตพิสุทธิ์
ตามประสาอารมณ์ไหวอ่อนไ