.....มองวรรณคดีมุ่งที่สังคม ภาพความโสมมเมืองล่มสลาย ชีวิตผิดถูกผูกพันมิวาย คน...ดีร้ายกลายเห็นเป็นอนิจจัง มองตนค้นคิดผิดถูก ดีทำย้ำปลูกลูกหวัง ชั่วดื่นยืนย้ำซ้ำชัง อย่ารังเกียจค่า...พาที คือ...คนค้นถามความหมาย เกิดตายง่ายกว่าหน้าที่ สำนึกลึกจำทำดี กรรมมีจำแนกเป็นไป... .......