อย่าหลับตา เถอะสบตากับฉันอย่าหวั่นไหว แค่อยากให้เธอได้อ่านความในใจ อยากให้เห็นความหมายในแววตา กอดรักไว้กับอก เหมือนดังนกกางปีกโอบฟากฟ้า เหมือนดอกไม้หมายโอบพสุธา เหมือนหยาดฝนที่หาญกล้าโอบทะเล กลางคืนก็กอดฝัน กลางวันนั่งรำพันกับว้าเหว่ ไม่มีทางจะทอดไปจะถ่ายเท มีเพียงลมกล่อมเห่เพียงแผ่วบาง สบตาฉันสักหน่อย จะค่อยค่อยฝากความหมายในนั้นบ้าง เพียงสายตาฝากรักทักถามทาง ว่าคือรัก หรือร้าง ที่ทอดยาว