Translated by Prayad
ณ มุมเมืองหนึ่งพึ่งรถเข็นข้างขนของกองวางทุกอย่างของเขาหอบหกพกพาคุณค่ามิเบาจิตใจใฝ่เฝ้ารักเหย้ารักเรือนแสงไฟใส่สีเปิดมีให้เห็นแดง เหลือง เขียวเป็น หยุด-ไป รถเลื่อนผมเผ้าเกรอะกรังรุงรังเคราเยือนยาวยื่นเสมือนเกลื่อนกล่อนซ่อนตาที่นอนหมอนหมิ่นคือถิ่นทางเท้าค่ำคืนตื่นเช้าหนุนเฝ้าหินผาสวมเสื้อกันหนาวฮูดยาวครอบมาความอุ่นไขว่คว้าห่มผ้าขาดโทรมสรรเสริญพระเจ้าจนเช้าข้ามคืนพระคริสต์หยัดยืนตื่นรักหักโหมตะโกนล้ำลึกอึกทึกครึกโครมดั่งบ้าถาโถมโจมแจ้งแห่งจริงคำของพระเจ้าเว้าวอนสอนสั่งณ มุมที่นั่งดุจดั่งทรงสิงพระองค์ทรงโปรดดุจโบสถ์อ้างอิงแต่คนวนวิ่งไม่นิ่งรับฟังความจริงเขาขานประทานคำสัตย์ล้วนแต่แน่ชัดสมบัติความหว
2838
1
1
หน้าส่วนตัว
