มารแมงมุม
ศิลปินไส้แห้ง แต่งหนังสือ
ขาย..ไม่ซื้อ
ท้องไม่อิ่ม
ยิ้มสลาย
อุดมการณ์แห่งฝันยังพรั่งพรูพราย
ตัวนิยายยังเจิดจ้าท้ามวลชน
เป็นแค่งานขายฝันปั้นอักษร
ทุกบทตอนเรียงร้อยไปไม่สับสน
สร้างอารมณ์ให้เมลืองประเทืองคน
ดับทุรนรับขวัญปลดพันธนา
มีคนว่าดาบสองคมอารมณ์ร้าย
ชี้เป็นตายให้คนอ่านขวัญผวา
อยากจะบอกว่าแต่ไหนแต่ไรมา
ต้องค้นหาสารสื่อความนิยามงาน
ศิลปินไม่ใจร้ายให้ยาพิษ
ให้ข้อคิดในถ้อยคำอันฉ่ำหวาน
อ่านเพียงเพื่อยิ้มหัวได้..ใจเบิกบาน
จินตนาการสู่โลกฝันอันงดงาม
ถูกดูแคลนว่า น้ำเน่า เขม่าเหม็น
ก็ยังเป็น คนเขียนฝัน ไม่หวั่นหวาม
ในหลายครามีหลายคนค้นติดตาม
สร้างนิยาม นิยาย หลายทำ