..สีน้ำฟ้า..
เป็นเพียงผู้หญิง หยิ่ง .. หยิ่ง .. ธรรมดา
ไม่เคยมีค่าในสายตาของคนรอบข้าง
อยู่กับความจริงที่ยิ่งวัน..ยิ่งอ้างว้าง
เดินเคว้งคว้างบนถนนความรักเพียงลำพัง
เมื่อมีเธอผ่านเข้ามาในชีวิต
กำลังใจเคยมีอยู่น้อยนิด..เริ่มมีความหวัง
ทุ่มเททุกอย่างเพื่อให้เธอมาช่วยเติมกำลัง
รักเธอโดยไม่ยั้ง.. เผื่อความผิดหวังใด .. ใด
เธอก็ใช่จะใส่ใจมากมาย
แค่อยู่เป็นเพื่อนคลายเหงาใต้ฟ้าใส..ใส
ฉันเองที่เข้าใจเหตุการณ์ทั้งหมด..ผิดไป
ที่แท้เธอไม่เคยมีใจให้กัน
ระหว่างเรามันไม่ใช่ความรัก
ฉันอกหักกับเรื่องราวที่ผกผัน
เธอเรียกความรู้สึกระหว่างเราว่า..ความผูกพัน
เลยตามเลยก็แล้วกัน..ฉันผิดที่คิดว่าเธอใส่ใจ
เวล