แดนไกล ไลบีเรีย
นิราศแว่วเสียงระฆังดังหงั่งเหง่ง
ออกเดินทางแต่รุ่งสางยังคว้างเคว้ง
รีบย่ำเร่งฝีเท้าก้าวเดินไป
ข้าพเจ้าบรรเลงเพลงนิราศ
ป่าวประกาศความฝันอันยิ่งใหญ่
รอนแรมตามจุดหมายปลายทางไกล
จากหัวใจเปี่ยมด้วยรักนักเดินทาง
นิราศร้างแต่เดิมเริ่มอีกครั้ง
ด้วยกำลังสองเท้าพร้อมก้าวย่าง
เก็บเกี่ยวรอยความฝันอันชืดจาง
ที่ตกหล่นในระหว่างทางชีวิต
แล้วมาเรียงเป็นถ้อยหลากร้อยท่า
ผ่านอักษราจดจารงานลิขิต
คงไว้ซึ่งความงามทางความคิด
เป็นนิราศนิรมิตวิจิตรตระการ
เยือนเมือง -จีน- ถิ่นประชาอารยะ
กราบคารวะท่านเหมาฯ, เข้าวิหาร-
แห่งนครต้องห้ามนามสะท้าน
เฉกดวงมานพี่ต้องห้ามจากใจนาง
คิดแล้วช้ำจำใจเ
1155
1
0
หน้าส่วนตัว
