กันเอง
หนักก็หนักเหนื่อยก็เหนื่อยแสนเมื่อล้า
ด้วยลูกยาอยู่ในท้องหนักสองเท่า
แม้ทุกข์ยากลำบากก็ทนเอา
เพื่อลูกเจ้าเกิดมามีค่าคน
กว่าเก้าเดือนที่อุ้มท้องครองลูกน้อย
มีมากบ่อยที่แม่คิดจิตรสับสน
ทำงานหนักหมกมุ่นสาระวน
เพื่อลูกตนถึงหนักก็จักทนดู
ยามลูกเกิดเป็นทารกแม่กกกอด
มด ยุง ไร ลิ้น มิให้รอดมากัดหนู
จับกบ เขียด กุ้ง หอย และปลาปู
แม่ทนสู้หาอาหารให้ทานกิน
ลูกทานเองไม่ได้ให้แม่ป้อน
สองมือซ้อนตักอาหารไม่ผกผิน
มองดูหน้าลูกน้อยน้ำตาริน
แม่อดกินให้ลูกอิ่มก็อิ่มใจ
ยามเมื่ออากาศร้อนแม่สอนลูก
รักพันผูกไม่ย่างห่างไปไหน
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงด้วยใจ
อาบน้ำให้ลูกชื่อ
1918
3
0
หน้าส่วนตัว
