ครูพิม
...มนต์เสียงเพลง แห่งบ้านนา พาใจฝัน
จะฝ่าฟัน หนทางไกล พาใจมุ่ง
หอบตำรา จากบ้านนา เข้าสู่กรุง
จากท้องทุ่ง สู่เมืองใหญ่ ใจกังวล
...ขอส่งข่าว แว่วมา เวลานี้
สบายดี เมืองงดงาม แต่สับสน
ผู้คนที่ มากมาย หลายผู้คน
ไม่ยิ้มยล หน้ากัน หนูหวั่นใจ
.....มีแข่งขัน ทุกเรื่องราว ร้าวใจนัก
มีแต่ผลัก รังแก เห็นแก่ได้
เอาตัวรอด ไม่เผื่อ ช่วยเหลือใคร
แล้งน้ำใจ ไม่รู้จัก ไม่ทักเลย
.....ขอสี่ปี ที่จะเรียน เพียรฝึกฝน
ความรู้ตน มหาลัย ไม่เพิกเฉย
จะศึกษา ค้นคว้า อย่างที่เคย
ถ้อยคำครู ที่เอ่ยย้ำ จำใส่ใจ
....ทางบ้านเรา เฝ้าคอย อย่าน้อยจิต
แม้น้อยนิด ไม่เกเร เถล