กวี ซีม่า
หนึ่ง ทะนง ตนเด่น เป็นบัณฑิต
ฉลาดกิจ เกินคน บนโลกกว้าง
เป็นมือหนึ่ง ในดินแดน แม่นจับวาง
ชอบอวดอ้าง ว่าเป็นผู้ รู้ชำนาญ
สอง เอาแต่ ใจตน จนทุเรศ
ไม่ฟังเหตุ ผลสัมฤทธิ์ คิดหยาบกร้าน
ประชุมเพื่อ ให้เห็น ว่าเป็นงาน
มติท่าน ผ่านหมด งดโต้แย้ง
สาม ไม่รับ ผิดชอบ กอปรการกิจ ผู้น้อยคิด เสนองาน ท่านเสแสร้ง
อ้างเบื้องบน จักออกฤทธิ์ ผิดสำแดง
ต้องพลิกแพลง เพื่อตัวรอด อยู่ปลอดภัย
สี่ ผู้น้อย พึ่งพา ทำท่าเหยียด
หยามรังเกียจ มึนตึง พึ่งไม่ได้
ถ้าทำดี มีผลงาน ท่านเอาไป
พลาดเมื่อไร ล่องหน หลบพ้นทาง
ห้า อาฆาต จองเวร อยู่เป็นนิตย์
เขม่นจิต จนผู้น้อย ต้องถอยห่าง
พลาดครั้
7
0
0
หน้าส่วนตัว
