หน้าส่วนตัว
เมื่อวันที่เราไกลห่าง
ฉันเดินอ้างว้าง..ค้นหาเส้นทางของจุดหมาย
เหนื่อยล้าอ่อนแรง..ต้องทนเข้มแข็งข่มใจ
มันอาจจบโดยไม่มีเธอเคียงใกล้..ดูแลผูกพัน
ยอมเจ็บ..เพื่อเก็บเวลาในอดีต
แม้เหมือนมีดคมกรีด..คอยทิ่มแทงใจฉัน
ก้าวต่อไป..คงไม่อุ่นใจเหมือนวันวาน
วันที่เราเคยฝ่าฝัน..ดูแลซึ่งกันตลอดเวลา
เรื่องราวทั้งหลาย..คงไม่เลวร้ายไปกว่านี้
เรี่ยวแรงทั้งหมดที่ฉันมี..หวังจะได้ดีในวันหน้า
อาจจะมีความเหงา..คอยตามเป็นเงาลวงตา
อ่อนไหวไปบ้างตามประสา..
1106
17
0
