บนข.
เมื่อดอกรักบานในหัวใจฉัน
โลกก็พลันยิ้มย่องผุดผ่องใส
ฟ้าสีครามงามยิ่งกว่าสิ่งใด
มวลดอกไม้ชูช่อลออตา
เมื่อดอกโศกบานในหัวใจฉัน
โลกก็พลันเหงาหงอยละห้อยหา
ฟ้าสีครามกลับหม่นปนเมฆา
มวลมาลาซ่อนกลีบไม่รีบบาน
เพราะรักนั้นสรรสร้างสิ่งสดชื่น
แต่โศกยื่นยาพิษคิดประหาร
เพราะรักจึงมองโลกงามตระการ
แต่โศกขานเรียกโลกให้โศกตรม
ปลูกดอกรักค่ำเช้าเฝ้าถนอม
น้ำปุ๋ยพร้อมบรรจบประคบประหงม
หมั่นดูแลด้วยใจใฝ่ชื่นชม
รักนิยมผลิดอกออกตามกาล
อนิจจาปลูกรักปักใจหมาย
แต่ดอกกลายเป็นโศกวิโยคขาน
นักพฤกษาต้องจารึกเป็นตำนาน
ว่ารักบานเป็นโศก....โลกตะลึง...