ยังแคร์ แพรวา และ น้ำค้าง
จะหลับตาลงนิ่งๆในความอบอุ่น
คลอเพลงรักหอมกรุ่น เป็นจังหวะกีตาร์
โอบกอดความฝัน ที่ทำให้ผูกพันกันมา
แล้วยิ้มกับภาพคนห่วงหาที่ดวงดาว
เรียกชื่อเธอ เป็นครั้งที่ พันห้า
วาดรูปหัวใจระบายสีฟ้าลงบนกระดาษขาว
จะวาดเธอไว้ในทุกอณูของท้องฟ้า..ในหัวใจเวลาและเรื่องราว
เส้นทางฝันที่ว่ายาว ยังไม่ไกลกว่า รักของเราจะเดินทาง
นั่งจิบกาแฟด้วยกันกับตะวันตอนเช้า
ไม่เคยรู้สึกเหงา..เพราะในใจดวงเก่ามีเธอเคียงข้าง
ดอกไม้ในแจกัน ยังมีสีสันไม่จืดจาง
รูปถ่ายแม้เก่าไปบ้าง แต่ความทรงจำก็ไม่ได้เลือนลางไปกับวันเวลา
ฉันจึงเรียนรู้ว่า..เธอมีค่าต่อชีวิต
เป็นความมั่นคงทางความคิด
หน้าส่วนตัว
824
2
0
