จะเขียนกลอนไปทำไม..พ่อไม่อยู่ ตาจะดูอันใดก็ไม่สน ทั้งหมดจิตหมดใจในผู้คน ฟ้าเบื้องบนท่านดู..เหมือนรู้ใจ จะเขียนกลอนไปทำไม..พ่อไม่อยู่ มันหดหู่เหนื่อยล้าจะหาไหน ตอนพ่ออยู่ก่อนนั้นผิดกันไกล ทำอะไรมียิ้มพ่อรออยู่เรือน จะเขียนกลอนไปทำไม..พ่อไม่อยู่ มันอดสูใจคอยจะลอยเลื่อน ขอปิดฉากจากนี้นับปีเดือน แวะมาเยือน..ก่อนลาไกล..เพื่อนไทยโพ จะเขียนกลอนไปทำไม..พ่อไม่อยู่ ปิดประตูลงสลักไว้อักโข เก็บกลอนเก่าหนหลังชั่งกิโล ลาไทยโพ...คิดถึงพ่อ..ต้องขอบาย... คิดถึงเพื่อนๆเสมอครับ.. แมวคราว.. 6 ธันวาคม 2551