เขียวขจีที่เรียวข้าวราวพรมไหว ล้อลมไกวแกว่งอินทรีย์ที่ลานฝัน ธารน้ำใจไหลเอิบอาบทาบผืนพลัน เสนาะเสียงสรวลสันต์วันสุขใจ หมู่วิหคผกผินบินเรียงร่าง จากเวหาเวียนพร่างสู่แมกไม้ ส่งสำเนียงเสียงหวานประสานใจ ปลุกมวลผู้หลับไหลให้เบิกบาน มือจับมือ..สื่อสายใย..ไปทั่วถิ่น ร่วมแรงใจ พลิกผืนดิน...เพื่อสืบสาน ตกแต่งเรือน .รอรับ .กลับเรือนชาน คืนสู่บ้าน ..เรือนทอง .รักคล้องใจ กระแสสาย .ลายรัก....จะทักถาม ว่าเมื่อยาม..อยู่ห่าง .ร้างโรยไหม รู้หรือเปล่า คนอยู่เหย้า นั้นเหงาใจ รอคนไกล คืนกลับ ทับเทวา