นักสืบ ไร้อันดับ
หญิงชราทรุดร่างข้างถนน
ฟ้ามืดมนดาวดับลับจากฟ้า
ทั้งเหนื่อยหิวหนาวสั้นหวั่นกายา
ความอ่อนล้าพาจิตนั้นให้ฝันไป
ในฝันนั้นร่างที่เห็นเป็นทารก
อยู่ในอกอ้อมแขนพ่อพออาศัย
แม่เคียงข้างอยู่ไม่ห่างอย่างห่วงใย
จมูกไล้ไซ้แก้มลูกรักผูกพัน
เจ้าทารกหัวเราะร่าท่าเอียงแก้ม
พ่อยิ้มแย้มแม่โอบไว้ไม่เหหัน
พ่อแม่ลูกต่างชิดใกล้ไม่จากกัน
เหมือนสวรรค์บนพิภพซบโลกา
สะดุ้งตื่นขึ้นท่ามกลางความมืดมิด
อ้อนวอนจิตขอให้ฝันพลันมาหา
แม้หิวโหยยากไร้ไม่นำพา
ขอกลับมาในความฝันนั้นอีกที
ภาพในฝันแม่ยังอุ้มคลุมด้วยรัก
พ่อฟูมฟักอยู่ใกล้ไม่หน่ายหนี
ไม่หนาวเหน็บเจ็บย้ำช้ำฤดี
คงแต่มีความอบอุ่นกรุ่นฤทัย
แม่ยัง