เมื่อเธอบอกเจอะคนที่ใช่ . ฉันขอไกลไม่ขัดขวางพร้อมห่างเหิน ยินดีด้วยที่มีคนเคียงข้างเดิน ร่วมเผชิญปัญหาและฝ่าฟัน มีถ้อยคำอำลาก่อนลาจาก คือขอฝากคมคำถ้อยร้อยผูกขวัญ จงถนอมออมรักภักดิ์ซึ่งกัน อย่าไหวหวั่นหวาดระแวงแคลงไมตรี ลงเรือน้อยค่อยพายวาดเติมปรารถนา ใส่ศรัทธาด้วยใจไม่หน่ายหนี พร้อมอภัยใจกรุณาและปรานี มั่นคงที่ซื่อสัตย์กันจนวันตาย ไม่มีความหวงหึงหรือขึ้งโกรธ ไม่มีโทษทัณฑ์ใดไปปักป้าย เถอะเธอจงทำใจให้สบาย ยิ้มสุดท้าย ณ วันนี้คือดีใจ.