อันมนุษย์ท่านว่าไว้ ใจงาม มน ใจ อุษย์ สูง ความ หมายแท้ หากใจต่ำหลงกาม หมกมุ่น มัวเมา อีกหลง กิน เกียรติ แล้ หมายได้เพียงคน คำ "คน" คือแปดเปือน บาปบุญ ทำชั่วมันอุดหนุน เสริมสร้าง ทำบุญก็เจือจุน กอร์ปร่วม ชิดนา จึงมั่วบุญบาปอ้าง เพื่อนพ้องชักชวน คนใดใจสูงพ้น กลกาม ฝักใฝ่แต่พองาม เยี่ยมแท้ กิน เกียรติ ไม่มูมมาม เมามืด นี่แหละ "มนุษย์" แล้ พี่น้องบ้านกลอน หากใจใฝ่ชั่วช้า