พิศภาพสะท้อนภาพ สะเทือนทราบอยู่ในใจ สังคมคือต่างใคร ล้วนคิดไต่ไปต่างกัน ดวงตาล้วนต่างมอง ไปตามท่องทะยานฝัน ต่างใจไม่แบ่งปัน ต่างแข่งขันสู้กันไป แปลกหน้าอยู่ทุกที่ แปลกเสรีที่มีให้ จึงแปลกแตกออกไกล แม้ใกล้ ๆก็ไกลกัน ดวงใจแต่ละใจ ล้วนยากไร้อารมณ์ขัน ซึมหมองไปทั้งนั้น ต่างตีบตันหัวใจตน ขอน้อยสักเพียงนิด กระจิดริดก็เหลือล้น ต่างยิ้มจะน่ายล จะเป็นคนมีหัวใจ