กระบี่ใบไม้
พระอาจารย์ปลูกกล้วยไม้ไว้รอบวัด
บรรจงจัดช่อจนสวยช่วยถนอม
เพลี้ยไม่กินริ้นไม่ไต่ไรไม่ตอม
ดูแลทุกสิ่งแวดล้อมอย่างอดทน
มาวันหนึ่งพระอาจารย์ไปธุระ
ฝากหน่อยนะรดน้ำด้วยช่วยสักหน
ลูกศิษย์รับคำอาจารย์อย่างลานลน
สาละวนรดน้ำให้ไม่ชักช้า
เท้าสะดุดกระถาง ...เปรี้ยง!!!... ยินเสียงหล่น
อาจารย์เราคงพร่ำบ่นและดุว่า
ก็อาจารย์ฝากเอาไว้ก่อนจากลา
แย่แล้วหนากันคราวนี้...ไม่ดีเลย
อาจารย์กลับมารับรู้ดูกล้วยไม้
แตกสลายพลันยิ้มให้แล้วเอื้อนเอ่ย
ก่อนที่ฉันปลูกมันไว้ไม่โกรธเลย
ตอนนี้จะมาลงเอยโกรธเยี่ยงไร
...ปลูกกล้วยไม้...ปลูกจิตใจ...ให้สงบ...
...เพื่อค