ณ วันหนึ่งตราบวันนี้

ตราชู

ณ วันหนึ่งตราบวันนี้
	เขียนถึงเธอที่ฉันใฝ่ฝันถึง					ด้วยรำพึงภวังค์วันเพิ่งผันผ่าน
เราประสบพบกันไม่ทันนาน			             แต่พรากกันไม่กี่กาลก็นานเกิน
	เมื่อคลื่นร้ายทลายหล้าเวลานั้น					เราแข็งขัน เคียงข้างไม่ห่างเหิน
ต่างทำงานท่วมเหงื่อใช่เพื่อเงิน					ใช่เพื่อเสียงสรรเสริญสดุดี
	เมื่อเกิดก่อมรณาเวลานั้น					ซากนับพันเราพบล้วนศพผี
นอนขึ้นเน่าครุกหนองพองอินทรีย์				เราเพื่อนพ้องน้องพี่ร่วมบำเพ็ญ
	เข้าพริกศพทีละศพซึ่งซบอยู่			เป็นหมู่หมู่เข้าใกล้ไม่กลัวเหม็น
งานเราทำลำบากแสนยากเย็น					ใครบ้างเห็นหัวใจแทบไม่มี
	เราสบตาต่อกันโดยมั่นหมาย				แววตาฉายชี้ชัดจำรัสวิถี
ทำเพื่อชาติ  เพื่อชาติทั้งชีวี				เหนื่อยครั้งนี้หนักเหลือก็เพื่อไทย
	เธอยืนหยัดยงยิ่งเยี่ยงหญิงเหล็ก			ตัวเล็กเล็กงามเหลือท้นเหงื่อไหล
งามผิวนวลผ่องเนื้อเคลือบเหงื่อไคล			แทนเครื่องไล้โลมร่างสำอางทรง
	ไม่เคลื่อนคล้อยถอยจากกองซากศพ				ฉันได้พบพึงจิตเพิ่มพิศวง
ขอบอกเธอถ้อยคำตามจำนง					ว่าพะวงรักมั่นแต่นั้นมา
	อยากเอ่ยคำว่ารักสักล้านหน			แต่คิดค้นแล้วยังน้อยยังด้อยค่า
ผู้อุทิศชีพเพื่อกูลเกื้อประชา					ยิ่งใหญ่กว่ากล่าวขวัญขานบรรยาย
เขียนถึงเธอที่ฉันใฝ่ฝันถึง                                                   ณ วันหนึ่งตราบวันนี้ไม่มีหน่าย
เขียนนิยามความย้ำพร่ำภิปราย					มอบจดหมายสู่มือสื่อใจภักดิ์
	บ้านเขาหลัก จักเป็นเช่นอนุสรณ์	  	ไม่คลายคลอนมั่นคงธำรงหลัก	
หลักมนุษย์ธรรมน้อมนำพร้อมพรัก			              เพื่อพิทักษ์พสุธาให้ถาวร
12 มกราคม 2548
แรงบันดาลใจ
	ถ้าไม่ได้ฟังรายการ  คนค้นคน เสียอย่างเดียว จดหมายฉบับนี้ก็เกิดขึ้นไม่ได้เป็นอันขาด วันนั้นทางรายการได้นำภาพการปฏิบัติงานของอาสาสมัครผู้ช่วยกู้เก็บศพมาฉายให้ชมอีกครั้ง ความสะเทือนใจที่ได้รับครั้งนี้แปลกออกไปจากเมื่อเขียนบท ผู้กู้กเฬวระ นั่นคือ ได้รับรู้ถึงพลังของหนุ่มสาววัยรุ่น ซ้ำยังเกิดจินตนาการต่อไปอีกว่า จะยังมีชาหญิงคู่ใดบ้างไหมหนอ พบรักกันในงานกู้ศพครั้งนี้
	ความรักท่ามกลางมรณะ มองให้ซึ้ง นี่คือสิริมงคล มาตรแม้ว่าชายหญิงคู่ใด พบรักกันขณะต่างฝ่ายต่างทำงาน ย่อมแปลว่า ความรักของพวกเขาก่อร่างสร้างฐานมาจากความเสียสละเป็นมูล รักการแล้วจึงรักกัน เพราะฉะนั้น ฉันรักเธอมิใช่เพราะเธอสวยถูกใจ เธอรักฉันมิใช่ว่าฉันคือชายหนุ่มรูปงาม แต่เรารักกันเนื่องมาจาก เราเห็นหัวใจอันยิ่งใหญ่ของทั้งสองฝ่าย ฉันและเธอ หญิงกร้าวชายแกร่ง เรารักกันเพราะหัวใจเรารักงานเช่นเดียวกัน นี่คือรักกันด้วยแก่นของวิญญาณ มิใช่รักเพียงผิวเผินจากเศษเสี้ยวกระผีกกระพี้แหละถ้าลงว่า ต่างฝ่ายต่างรักกัน โดยไม่รังเกียจแม้ซากศพ ซึ่งคนทั่วไปขยะแขยง หากเขาได้แต่งงานกันในวันข้างหน้า เขาจะสร้างครอบครัวคุณธรรมขึ้นโดยไม่ยากเลยแน่นอน เขาจะไม่มีทางเบือนหน้าหนีจากคนยากไร้ คนต่ำต้อยกว่า มิหนำยังเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ประคับประคองคนเหล่านั้นให้ยืนอยู่ได้ในสังคมด้วยดวงใจอันเปี่ยมเมตตา เพราะแม้ซากศพสกปรก เขายังเคยประคองมาแล้วกับมือ นี่แหละ มือของผู้สร้างโลก