ลลิตาฉันท์ ๑๒ ดั่งแสงตะวัน ธ กรุณา...........นภากระจ่าง สาดส่องประชาสิริสว่าง..........สถิตสมัย แสงจ้าอุษาปะทะประเทือง....ก็เรืองอุไร แสงส่องสยามพระหฤทัย.......พิสุทธิ์พิศาล แสงจันทร์ประดุจ ธ อนุสรณ์....นครวิกาล สอดส่องประชาสิริสำราญ........สว่างไสว แสงเทียนประพันธ์คุณะดำริ....คติคระไล แสงส่องประทีบนภะอำไพ.......ก็สรรเสริญ ขอองค์บิดาวิริยะคง..............ทรงพระเจริญ ส่องแสงประเทศสุริยเดิน.......พิจิตรพิจารณ์ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า (ภาวิดา ผู้ประพันธ์)
ภาวิดา 6 ธ.ค. 2549 15:55 น. - ID 95910 
2128
3
0
6 ธันวาคม 2549 20:28 น. - comment id 634041
เพิ่งมาอ่านงานของท่านภาวิดา ครั้งแรก ก็ติดใจเสียแล้ว จนต้องเปิดงานเก่าๆ ของท่านอ่านอีก มีแต่เรื่องดีดีจังครับ ชอบมากมาก (บท จิต จาร สุดยอด) เดี๋ยวผมจะติดตามอ่านงานท่านไปเรื่อยๆนะครับ
6 ธันวาคม 2549 20:52 น. - comment id 634064
เป็นกลอนที่แต่งได้ดีมากเจ้าค่ะ เห็นกระทู้ท่านถามเรื่องท่านสดายุ อยากบอกว่า ข้าน้อยก็อยากได้เช่นกันเจ้าค่ะ แหะ ๆ ถ้ามีข่าวเรื่องนี้มาบอกข้าน้อยด้วยยนะเจ้าคะ อีกอย่าง กลอนของท่าน ไพเราะและอ่านได้ลื่นมากเจ้าค่ะ เมื่อไหร่ข้าน้อยจะได้แต่งกลอนดี ๆ เช่นนี้ซัก 1 บท ก็ยังไม่รู้ สู้ต่อไปเจ้าค่ะ ข้าน้อยจะติดตาม ว่าง ๆ แวะมาติชมกลอนข้าน้อยบ้างจะเป็ฯเกียรติอย่างยิ่งเจ้าค่ะ
7 ธันวาคม 2549 10:46 น. - comment id 634147
เก่งครับเก่งจริงๆ
แก้วประเสริฐ.
8 ธันวาคม 2549 16:39 น. - comment id 634533
ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำติชมผลงาน ส่วนตัวรู้นะคะ ว่างานชิ้นนี้สั้นกุดเสียเกินไป และคำว่า เดิน และ คง ดูไม่เหมาะสมเลย ยังคงปล่อยให้ฉันท์นำหน้าความรู้สึกไปได้ ก็ถือซะว่าเป็นผลงานชิ้นโบว์เหลืองละกันนะคะ 555 ออกแนวไว้อาลัย เก็บเข้ากล่อง ยังส่องแสงสะท้อนพระมหากรุณาธิคุณได้น้อยนัก ระหว่างตอบได้แอบไปสืบอ่านงานของคุณห้วงคำนึงแล้ว โอ้โห เป็นแฟนพันธ์แท้ฉันท์ อุดมไปด้วยคำยากและฉากใหญ่ เป็นความสามารถและความพยายามที่ยอดเยี่ยมค่ะ ช่วงก่อนเราก็มีไฟเหมือนกัน ไม่ว่าจะได้ยินใครพูดอะไร ก็จะแยกครุ ลหุ คำเขาเสียหมด คิดอะไรก็พยายามทำให้คล้องจอง ใครพูดเอกโท ก็จะจดไว้ เขียนโคลงสี่ จึงมีกระดาษโน๊ตที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ ของการประกอบฉันท์ แต่ช่วงนี้วัตถุดิบเหล่านั้นหายไป แถมไฟนักเลง(หาเรื่องแต่งกลอน)ก็มอดลง ที่แต่งนี่เพราะต้องนำขึ้นเป็นอาศิรวาท ตามประเพณีของเว็บบอร์ดแห่งหนึ่งเท่านั้น มิได้มีแรงขับพุ่งพรวดออกมาเหมือนคุณห้วงคำนึง ที่เห็นได้ชัด ในน้ำคำ และความพยายามประกอบ ขอชื่นชมในไฟที่เต็มเปี่ยม อุปกรณ์ที่ครบเครื่อง และความตั้งใจมุ่งมั่นค่ะ อาจจะขาดเรื่องอารมณ์ไปบ้าง แต่นั่นก็เป็นจุดสุดยอด ที่เปรียบเหมือนอยู่ปลายยอดเขา ขอให้ได้แค่ลองได้ปีนเขาเถิด ขณะที่คนอื่นเขายังไม่ปีนกัน คนอื่นจะขึ้นไปถึงได้อย่างไร เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ขึ้นไปปักธงฉันท์ได้เป็นคนต่อๆไปค่ะ
13 ธันวาคม 2549 17:21 น. - comment id 635837
ชื่นชมมากครับ คนที่แต่งฉันท์ได้ ผมพยายามหลายครั้งตอนเป็นนักศึกษา ไม่สำเร็จเลย พอมาทำงานยังไม่ได้รื้อฟื้น อยากลองดูบ้างแต่ก็เรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
