ร้อยรักค่ะ

17 พฤศจิกายน 2549 15:38 น. - comment id 627900

หยิบดาว..

    เอื้อมมือคว้าดวงดาวที่ราวฝัน

ไขว่คว้าฝันไม่ถึงซึ่งจุดหมาย

ล้มตัวลงผักผ่อนทอดถอนกาย

ลุกขึ้นหมายคว้าฝันมาครอบครอง

    น้ำตานองในอกเหมือนตกหล่น

ถึงดาวหม่นดวงนี้มีเจ้าขของ

กำมือไว้ใจหล่นยากประคอง

แล้วเหลียวมองดวงดาวที่ราวฟ้า


คนดีไม่ท้อค่ะ  ช่านเรารึเปล่านะ

น้อง

17 พฤศจิกายน 2549 15:41 น. - comment id 627902

ขอบคุณมากๆนะค่ะ .. รู้ว่าพี่ตั้งใจแต่งมาให้ (หรือเปล่าหว่า) .. ซึ้งมากๆเลยพี่ .. อ่านแล้วทำให้รู้ว่าอย่างน้อยก็มีพี่คนนึงที่คอยเป็นห่วงและคอยให้กำลังใจ ..  ขอบคุณนะค่ะ ขอบคุณทุกๆความหวังดี .. รักเคารพและคิดถึงพี่น๊า 

เพียงพลิ้ว

17 พฤศจิกายน 2549 16:25 น. - comment id 627914

คิดถึงเวลาที่พี่สาวคนนั้นปลอบค่ะ

เลือกนะกานต์ ความสุขอยู่ที่ใจ แกเจ็บฉันไม่ได้เจ็บเท่าแกหรอกนะ 

เวลากานต์ปลอบน้อง กานต์ก็บอกแต่ให้เลือกสิ่งดีๆให้กับตัวเองค่ะ

สาวภูไท

17 พฤศจิกายน 2549 17:09 น. - comment id 627929

......

แวะมาสวมรอย...
อยากเป็นเธอ...คนดีที่น่ารัก...ของใคร ๆ  
เวลาคิดถึงคนบนฟ้ามองดาราก็อุ่นใจ...

ขอบคุณ...อ่านแล้วมีกำลังใจจัง

......

ท่วงทำนองของสองเรา

17 พฤศจิกายน 2549 17:31 น. - comment id 627934

 
 น่ารักจังคะ อ่านแล้ว รับรู้ถึงความอบอุ่น มากๆ  

ว.มหรรณวา

17 พฤศจิกายน 2549 18:34 น. - comment id 627944

...ช่างเป็นบรรยากาศที่แสนจะโรแมนติกครับ อ่านแล้วรู้สึกอิจฉายังไงไม่รู้สิ...

sirin

17 พฤศจิกายน 2549 21:19 น. - comment id 628013

มีกำลังใจก็ไม่ท้อ จริงมั้ยคะ

เฌอมาลย์

17 พฤศจิกายน 2549 22:36 น. - comment id 628064

ไม่ท้อค่ะ
กำลังดูดาวเช่นกัน

-: ดอกหญ้าเมืองเลย :-

18 พฤศจิกายน 2549 07:49 น. - comment id 628094

ชอบนะคะ อ่านแล้วอบอุ่นดีคะ...

พี่หญิงสบายดีนะคะ..

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

19 พฤศจิกายน 2549 01:07 น. - comment id 628377

โธ่เอ๋ย ปลอบเอาใจแต่น้องสาว แล้วน้องชายคนนี้ไม่ปลอบเลยรึ ไม่ยอมด้วย

ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น

19 พฤศจิกายน 2549 08:47 น. - comment id 628391

.. คุณร้อยรัก ..

..  คุณเพียงพลิ้ว ..

.. คุณสาวภูไท ..

.. คุณท่วงทำนองของสองเรา ..

.. คุณ ว.มหรรณวา ..

.. คุณ sirin ..

.. คุณเฌอมาลย์ ..

.. คุณดอกหญ้าเมืองเลย ..

.. คุณฤกษ์ ..

ขอบคุณมาก ๆ  ค่ะ  ถือเป็นกำลังใจมอบให้ทุก ๆ  คนด้วยแล้วกันนะคะ   ..  ..


.. น้อง ...

นู๋บอกให้พี่ช่วยพูดอะไรให้นู๋รู้สึกดีขึ้น..  พี่ถ่ายทอดมาได้แค่นี้  ไม่รู้ว่านู๋จะรู้สึกดีขึ้นมาบ้างมั้ย...

ยิ้มแฉ่ง ๆ  ให้พี่ทีนึงซิ..  


..  ..

rain..

19 พฤศจิกายน 2549 12:37 น. - comment id 628419

อยากบอกว่า..บทกวีอันนี้เป็นของเรน....
   เก๊าะบอกแล้วเนี่ยนา..ว่าเรนโมเมจัง.. อิอิอิ 
  บทกวีของพี่ผู้หญิงอบอุ่นจัง..
น่า.. นะ ..
  เรนขอเข้าข้างตัวเองระกาน..
บทกวีเป็นของเรน..

        มัยร่าต้องอดทน..
 แค่คนบนฟ้าเค้าแกล้งเฉย..
  อย่าว่าเรนเลย..
  แค่ร้องไห้เฉยๆ ..เปรียบเปรยให้ฟ้าได้ยินเอง..
    ท้องฟ้าที่ยิ่งใหญ่..
ดาวอยู่ไกล..หัวใจเก๊าะวังเวง..
  เมฆฝนสายลมเรนจะ..ขอบรรเลง..
บอกคนเก่งคนนั้นให้เรนที..
    ระหว่างฟ้า..
เรนรู้ว่ามีสิ่งดี๊ดี..
   รู้สึกผูกพัน..ล้นปรี่
หัวใจแสนดี..ที่มี ของใครคนนั้น..
   ..

  เรนคิดถึง และเรนเก๊าะแวะมาขอบคุณพี่ผู้หญิงนะคะ..

พี่ผู้หญิงฯ

19 พฤศจิกายน 2549 20:44 น. - comment id 628503

.. น้องเรน ..

โมเมได้น่ารักน่าหยิกนัก..   ขอบคุณนะคะ
พี่ผู้หญิงฯ เขียนให้ 'น้องสาว'..   น้องเรนก็เป็น 'น้องสาว' พี่ผู้หญิงฯ เหมือนกันนินา..  ไม่เห็นต้องโมเม..   ..    ..

คิดถึงค่ะ  

ดา

24 พฤศจิกายน 2549 18:08 น. - comment id 630639

ซึงมากๆค่ะ

แทนคุณแทนไท

12 กันยายน 2550 13:38 น. - comment id 752849

ครบ เก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าดอกรึยังนะ

แทนคุณแทนไท

23 ตุลาคม 2551 11:20 น. - comment id 906655