เพื่อคนพิการ เมื่อโลกมีที่หมาง มีทางหม่น จึงมีคนลำเค็ญยากเข็ญขื่น ถูกเหยียบย่ำย้ำแย่งไร้แรงยืน ทุกวันคืนการขังก็ยังคง ความพิการ ม่านกางกั้นขวางเกียรติ บ้างถูกเสียดสีใส่เสือกไสส่ง ดูไร้แล้วแนวหลักให้ปักลง ต้องวนวงเวิ้งว้างเหมือนวางวาย ขอใจซึ่งซึ้งสรรพ์ส่องบรรสาน จุดแสงฉานชูเชิดบรรเจิดฉาย ไพโรจน์พร่างสว่างแพร้วเพริศแพรวพราย เป็นแสงสายสาดส่องทุกห้องทรวง เรา ล้วนมีฝีมือยึดถือมั่น เพื่อรังสรรค์สฤษฎิ์สร้างเส้นทางสรวง เรา คือดาวพราวดาษไพลาสดวง ผ่องฟ้าช่วงทุกชั้นเฉิดฉันชม ผองเราทุกเผ่าร่วม เรียงร้อยรวมความรื่นรมย์ แรงสิทธิ์สัมฤทธิ์สม ไม่ขาดสาย ไม่คลายสูญ สร้างเติมส่งเสริมต่อ ต่างเกื้อก่อ ต่างเกื้อกูล หม่นหมองมากมองมูล สิ้นมุมมองมืดหมองมน ศรัทธาโสภาถือ ทุกคนคือกำลังคน เพิ่มพูนจำรูญผล ให้เพิ่มพัฒน์จำรัสพอ ขอแรง ขอแสงรัก มาสานถัก มาสาดทอ คือคำขานร่ำขอ ความดำกลแห่งคนพิการ (๘ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๙)
10 พฤศจิกายน 2549 11:16 น. - comment id 625106
บางคนร่างกายดูผ่องแผ้ว ดูสิ่งต่างๆแล้วล้วนพิการ คนพิการหรือดีร่างกายใช่กำหนด .........หนึ่งชีวิตที่เท่าเทียมกัน....... ............................................
10 พฤศจิกายน 2549 11:33 น. - comment id 625108
แม้ร่างกายไม่สมบูรณ์อย่างใครเขา ขอให้ใจของเจ้าจงเข้มแข็ง แม้แขนขาอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง เพียงเจ้าแกร่งก็สานฝันได้ดั่งใจ แม้หูหนวกสองตาเจ้ามืดดับ ใช่จะอับกับปัญญาอันผ่องใส ขอแค่สู้ก็เป็นได้เหมือนใครใคร สำเร็จได้แม้ร่างกายไม่สมบูรณ์ ขอเป็นแรงใจให้กับคนพิการทุกคนค่ะ ถึงคุณไม่สมบูรณ์เหมือนคนอื่น แต่ใช่ว่าคุณจะหมดคุณค่าของความเป็นคน คนที่มีร่างกายเพรียบพร้อมแต่แบมือขอเค้ากิน นั่นแหละคือคนที่ไร้คุณค่า สู้ สู้ ค่ะ
10 พฤศจิกายน 2549 12:15 น. - comment id 625117
มาร่วมสนับสนุนด้วยอีกคนครับ ศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์ นั้นเท่าเทียมกันทุกคน.. ช่วยเหลือเกื้อกูลกันตามแต่กำลังและความสามารถของตนเอง..นับว่าประเสริฐที่สุด
10 พฤศจิกายน 2549 12:20 น. - comment id 625120
:)
10 พฤศจิกายน 2549 17:40 น. - comment id 625252
คนพิการที่ใจสมบูรณ์ย่อมดีกว่าคนสมบูรณ์ที่ใจพิการเนอะ
10 พฤศจิกายน 2549 22:45 น. - comment id 625319
มีคนเคยบอกว่า พิการกายไม่เป็นไร ห้ามพิการทางใจเป็นพอ ผู้หญิงไร้เงาว่า เขาพูดถูกนะ
11 พฤศจิกายน 2549 01:50 น. - comment id 625369
ชอบวรรคสุดท้ายนี้แหละ มีท่านพี่ เป็นตัวอย่าง ตรงเด๊ะ
11 พฤศจิกายน 2549 02:48 น. - comment id 625378
....คนทุกคน...ที่เกิดมา...ย่อมมีคุณค่า..และศักดิ์ศรีของความเป็นคน...เท่าเทียมกัน.... ...ขอให้กำลังใจ..แก่ผู้พิการทุกท่านนะคะ... ..ชื่นชมในความสามารถ..ของคุณตราชู..และติดตามผลงานเรื่อยมา...ขอเป็น..หนึ่งกำลังใจ...ให้คุณค่ะ...
11 พฤศจิกายน 2549 10:45 น. - comment id 625486
ผมขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้ ตอบแทนเพื่อนๆคนพิการแล้วกันนะครับ กำลังใจจากเพื่อนๆทุกท่านที่หลั่งรินมาให้พวกเรา พวกเราซาบซึ้งไม่มีวันลืม และขอสัญญาว่า หากโอกาสอำนวย พวกเราจะเป็นหนึ่งแรง ร่วมสร้างสิ่งดีงามให้สังคมด้วยกันครับ
14 พฤศจิกายน 2549 14:27 น. - comment id 626671
ชื่นชอบในผลงานครับ ติดตามอ่านทุกกระทู้ที่นี่
15 พฤศจิกายน 2549 21:00 น. - comment id 627247
เรื่องพิการนั้นเรื่องหนึ่ง ผมว่าความสามารถด้านใดด้านหนึ่ง กับความพิการ ไม่เป็นอุปสรรคต่อกัน แต่ผมต้องขอชื่นชมในฝีมือร้อยกรอง การเล่นสัมผัสอักษร...นับว่า ฝีมือฉกาจฉกรรจ์...ทีเดียว พวกเฮไปเฮมา...วันวัน คงไม่ได้สังเกต...ลีลาแห่งร้อยกรอง สักเท่าไร เมื่อโลกมีที่หมาง มีทางหม่น จึงมีคนลำเค็ญยากเข็ญขื่น ถูกเหยียบย่ำย้ำแย่งไร้แรงยืน ทุกวันคืนการขังก็ยังคง 123 45 678 ลงอักษรเดียวกันที่ 3 5 8 แถมยังต้อง คุมความหมายให้ได้...นับว่าไม่ง่าย เยี่ยมครับ เหมือนที่คุณคมทวน คันธนู...แสดงลีลาไว้ คุณตราชู... คนที่มีความสามารถเยี่ยงคุณ มีน้อยกว่าน้อยในกระดานแห่งนี้ พอมีชื่อใหม่ๆโผล่มา.... แม้จะนานๆมาที..ผมเองจะลองเปิดอ่านดู.... แล้ว...เป็นอันต้องผิดหวังอย่างเด็ดขาดทุกที สิน่า จะเห็นการเขียนที่ห่างชั้นกับคุณมากมาย เรียกว่าเป็นระดับลูกศิษย์ยังไม่ได้เลย ความหลากหลายในฉันทลักษณ์ ประเภทเขียนได้ทุกรูปแบบ ไม่ว่า กลอน ฉันท์ กาพย์ โคลง นี่ยิ่งไม่ต้องไปหา ให้เสียเวลา คน 90% ที่นี่เหมาะที่จะอ่านมากกว่า หรือ เขียนไว้อ่านเองคนเดียว