แดดเช้า

23 สิงหาคม 2549 00:31 น. - comment id 600455

ถ่ายทอดศิลป์เพื่อใครใจเคยคิด
ละเมียดประดิษฐ์คำกานท์ใครอ่านหรือ
แท้ที่จริงสิ่งสำคัญนั่นฝีมือ
ต้องการสื่อสารที่ซ่อนอ่อนละไม

หวังบางคนเห็นผลงานผ่านตาบ้าง
สิ่งอิงอ้างความรู้สึกลึกแค่ไหน
โลกที่เห็นเป็นความหมายถ่ายทอดใจ
เพียงขอให้คนรับรู้ ... เข้าใจคำ

เพียงเท่านี้ที่ชีวิตคิดขีดเขียน
และพากเพียรบอกเล่าทุกเช้าค่ำ
\"การสื่อสาร\" โลกภายในให้จดจำ
ถ่ายเทฝันลึกล้ำ ... ถึงใครใคร

หวังถ่ายทอดอักษรกลอนภาษา
เป็นคุณค่าเธอเข้าถึงลึกซึ้งไหม
ขอแค่ผ่านซ่านซึ้งถึงห้วงนัย
เธอเข้าใจสักถ้อยนิดน้อยมี.



สวัสดีค่ะ ... นคราฯ
เคยบอกคนบางคนว่า เขียนกลอนเพื่อให้คนอ่าน ถ้าจะเขียนไว้อ่านคนเดียว เขียนจบเผาทิ้งไปซะดีกว่า

ถ้าเราจะเขียนให้คนอ่าน เราก็ต้องเรียนรู้วิธีสื่อสาร ไม่ใช่เขียนให้เราเข้าใจคนเดียว


จุดมุ่งหมายของการเขียน เพียงเพื่อการ \"ถ่ายทอด\" และ \"สื่อสาร\" นี่แหละค่ะ ... 


จึงต้องพัฒนาและเรียนรู้ให้เกิดความชำนาญและตรงนี้แหละค่ะ คือ \"ศิลปะ\"  อย่างแท้จริง


ถ้าเราสามารถทำให้คนอ่านเกิดจินตนาการตาม และอารมณ์คล้อยตาม หรือ เป็นไปตามที่เราต้องการ นั่นเท่ากับประสบความสำเร็จในการสื่อสาร



แวะมาทักทายค่ะ : )

กระต่ายใต้เงาจันทร์

23 สิงหาคม 2549 00:37 น. - comment id 600457

แอบหวังได้ซองใหญ่ใจเปี่ยมฝัน
เพราะเป็นซองสำคัญรอวันถึง
ซองใดไม่ฉงนติดตราตรึง
เท่าซองซึ่งส่งฝากจากบอกอ


ไม่กล้าเปิดอ่านเพราะใจแอบหวัง
จิตจ่อฝังเรื่องขียนเพียรส่งหนอ
หวังให้บอกอแจ้งแกล้งหวังรอ
ไม่อยากท้อผิดหวังดั่งเช่นเคย


อยากมีเรื่องลงบ้างเพียงสักนิด
สานความคิดที่ฝันอันเปิดเผย
ร้อยเรื่องที่ส่งไปไม่ลงเอย
กี่สิบเรื่องคงเชยไม่ผ่านตา


ต้องกลับดูกี่เรื่องในซองขาว
หลายเรื่องราวพินิจคิดค้นหา
เพราะอะไรไม่ผ่านการพิจารณา
ประจักษ์จริงเพราะว่า...ไม่กล้าติดแสตมป์.... 
เอาบทนี้มาฝากค่ะ  กระต่ายเคยเขียนไว้..

นครา ประไพพงศ์

23 สิงหาคม 2549 00:46 น. - comment id 600459

ขอบคุณคนนอนดึกที่แวะมาทักทายนะครับ

............................................................
เพียงบางอารมณ์ที่อยากทำหนังสือแต่ยังไม่ได้ทำสักทีครับ

เฌอมาลย์

23 สิงหาคม 2549 07:17 น. - comment id 600489

ไม่หวังดังหวังเด่นเช่นใครเขา
เพียงแค่เรารู้รักษ์ค่าอักษร
เขียนลำนำพร่ำบ่นเป็นบทกลอน
ภาพสะท้อนวิถีชีวิตคน

-ร้อยแปดพันเก้า-

23 สิงหาคม 2549 11:49 น. - comment id 600586

ถูกใจ !!!

บินเดี่ยวหมื่นลี้

23 สิงหาคม 2549 12:19 น. - comment id 600618

กุ้งหนามแดง

23 สิงหาคม 2549 14:28 น. - comment id 600679

นอกจากถูกใจแล้ว ยังได้อารมณ์อีกแฮะ..

น่าจะมีฉากสามน่ะ

:)

ตราชู

23 สิงหาคม 2549 15:01 น. - comment id 600687

โอ้! โดนใจจังโครมเลยครับ คุณนครา ประไพพงศ์ ผมปรบมือให้ดังๆเลยครับ

นครา ประไพพงศ์

23 สิงหาคม 2549 15:50 น. - comment id 600714

ขอบคุณที่เข้ามาทักทายน่ะครับ....

คุณ....เฌอมาลย์ 
              เขียนด้วยความสุขครับ อย่าคิดอะไรมาก

คุณ....ร้อยแปดพันเก้า- 
              ขอบคุณมากครับ

คุณ....บินเดี่ยวหมื่นลี้ 
              ขอบคุรมากครับ

คุณ....กุ้งหนามแดง
              ฉาก 3 ยังนึกไม่ออกครับ เลยจบเอาแบบดื้อ ๆไงครับ

    คุณ... ตราชู
              ขอบคุณมากครับ

มนต์กวี

23 สิงหาคม 2549 21:55 น. - comment id 600916

เหมือนอ่านเรื่องสั้นที่คนสองคนคุยกัน..ถ่ายทอดเป็นภาษากวี ที่ซ่อนนัยยะ คุณค่าความงดงาม ได้อย่างแยบยล.....มาชื่นชมครับ

เพรง.พเยีย

24 สิงหาคม 2549 05:07 น. - comment id 600940

อ่าน เพื่อเป้าหมาย ของคุณกุ้งมา
อดไม่ได้  ที่จะต้องตามต้นเรื่องมาที่นี่ด้วย

เขียนได้ถูกใจจริงๆ ค่ะ

นครา ประไพพงศ์

24 สิงหาคม 2549 09:30 น. - comment id 600986

คุณ...มนต์กวี 
            ขอบคุณที่ชื่นชมครับ

คุณ...เพรง.พเยีย
            ดีใจด้วยนะครับที่ตามมาจนเจอ ขอบคุณครับ

กระทง

28 สิงหาคม 2549 10:25 น. - comment id 601839

เห็นด้วยครับ กับการทำในสิ่งที่ตัวเองรักและรักในสิ่งที่ตัวเองเป็น  จะรออ่านฉาก 3 นะครับ

ตา

31 สิงหาคม 2549 23:46 น. - comment id 602739

lสะใจดีแต่ว่าใช้คำแรงไปนิด บางทีคนอ่านเกิดความรู้สึกอยากด่าคนแต่ง เพราะว่ามันเหมือนคนแต่งด่าคนอ่านเลย