มีอาการอยากเรียกใจให้คืนกลับ เต็มใจรับดวงใจที่มิมีค่า บางครั้งเหมือนลืมเวลาที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าสิ่งดีดีมิมีให้จำ มีอาการคล้ายคล้ายไม่อยากตื่น ฝันบริสุทธิ์ทุกคืนมิชอกช้ำ บางครั้งอยากสูญเสียความทรงจำ คงลืมคำเฉือนดวงแดเป็นแผลเป็น มีอาการเหมือนเป็นดาวไร้ดวงตา ภาพปวดปร่าต่างต่างไม่อยากเห็น บางครั้งอยากเป็นคนที่ชาเย็น ชีวิตเป็นของใครไม่สนใจ มีอาการเหมือนไร้ความรู้สึก เจ็บปวดลึกจะได้ไม่เหลือไว้ บางครั้งอยากมีชีวิตที่หายไป ไม่อยากให้ใครใครเห็นน้ำตา มีอาการแบบนี้ที่ชี้ชัด มันสาหัสสากัณฑ์ ขั้นโคม่า สักนิ๊ด สักนิดเพียงเศษความเมตตา คนอาสาให้ยาแก้โรคแพ้รัก
พิณกวี 21 ม.ค. 2545 22:04 น. - ID 9208 
573
1
0
23 มกราคม 2545 12:24 น. - comment id 31716
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
