หนักก็หนักเหนื่อยก็เหนื่อยแสนเมื่อล้า ด้วยลูกยาอยู่ในท้องหนักสองเท่า แม้ทุกข์ยากลำบากก็ทนเอา เพื่อลูกเจ้าเกิดมามีค่าคน กว่าเก้าเดือนที่อุ้มท้องครองลูกน้อย มีมากบ่อยที่แม่คิดจิตรสับสน ทำงานหนักหมกมุ่นสาระวน เพื่อลูกตนถึงหนักก็จักทนดู ยามลูกเกิดเป็นทารกแม่กกกอด มด ยุง ไร ลิ้น มิให้รอดมากัดหนู จับกบ เขียด กุ้ง หอย และปลาปู แม่ทนสู้หาอาหารให้ทานกิน ลูกทานเองไม่ได้ให้แม่ป้อน สองมือซ้อนตักอาหารไม่ผกผิน มองดูหน้าลูกน้อยน้ำตาริน แม่อดกินให้ลูกอิ่มก็อิ่มใจ ยามเมื่ออากาศร้อนแม่สอนลูก รักพันผูกไม่ย่างห่างไปไหน เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงด้วยใจ อาบน้ำให้ลูกชื่อเย็นเช่นทุกวัน มือซ้ายถือสบู่ถือลูกน้อย มือขวาค่อยค่อยจับถือขัน ราดรดน้ำเย็นกายสบายพลัน ทำเช่นนั้นเรื่อยมามารดาเรา ยามลูกง่วงแม่ก็ห่วงในลูกน้อย สายเปลห้อยโยงไว้ที่ปลายเสา ร้องเพลงกล่อมค่อยค่อยเสียงแผ่วเบา นอนเถิดเจ้าแม่จะไกวให้หลับดี เมื่อลูกน้อยนอนหลับไปใจจับจ่อ แม่เฝ้ารอเคียงข้างไม่ห่างหนี ยุงบินผ่านแม่ท่านนั้นปัดตี หลับเสียทีแม่นั่งเฝ้าเจ้าลูกยา คราเสื้อผ้าลูกน้อยค่อยเปื้อนเก่า แม่ก็เอามาซักช่วยรักษา ให้เสื้อผ้าได้สะอาดสวยงามตา ซักเสื้อผ้าให้ลูกแก้วแล้วตากลม ผ้าที่แห้งแม่แบ่งแยกออกต่าง นำมาวางรีดให้ได้สวยสม รีดเรียบสวยลายเหลี่ยมน่าชวนชม ผ้าสวยสมลูกน้อยค่อยชื่นใจ ลูกได้ใส่เสื้อสวยด้วยแม่รีด ลูกอย่าขีดเขียนเล่นเป็นนิสัย ผ้าสุดสวยจะขีดเขียนเล่นเป็นอย่างไร รักษาไว้ให้สวยงามยามเลิกเรียน เสร็จจากรีดผ้าแม่มาถูพื้นห้อง แม่คอยต้องลบรอยที่ขีดเขียน พื้นห้องสกปรกแม่แทบจะอาเจียน ถึงวิงเวียนแม่ก็ยอมสู้ถูบ้านตน มองดูจานอาหารทานเมื่อเช้า ที่ตัวเรายังไม่ล้างวางรอฝน หากไม่ล้วงรู้อึดอัดในกมล ไม่น่ายลถ้าทิ้งไว้ไม่สมควร แม่จึงต้องล้างจานงานอีกอย่าง ไม่มีว่างงานแม่คะนึงหวน ทุกสิ่งอย่างแม่รับกับทั้งมวล งานแม่ล้วนแสนหนักจักเหนื่อยใจ เมื่อล้างจานเสร็จสรรพรับงานต่อ มีเวลาพอปลูกต้นไม้ให้สวยใส ปลูกดอกไม้นั้นแม่รักจักปานใด เหนื่อยก็ไม่ยามได้ปลูกถูกต้องการ ปลูกดอกไม้เพื่อชมไว้ดมกลิ่น ไม่ได้กินแต่ถูกใจหลายสถาน ปลูกต้นไม้งานอดิเรกหลังว่างงาน ให้ลูกหลานได้ชื่นชมดมเด็ดดู เสร็จจากงานแม่บ้านที่ทำแล้ว หาได้แคล้วงานหน้าที่อันมีอยู่ ไปรับจ้างหาเงินมาอุ้มชู ใครก็รู้แม่ทำงานบ้านลุงมา งานที่แม่ฉันทำไม่ต่ำหรอก ฉันขอบอกงานเย็บปักนั่นแหละหนา แม่ทำงานเพื่อสะสมเก็บเงินตรา ภายภาคหน้าจะได้ใช้ไม่ขาดเงิน อีกงานหนึ่งที่ฉันภูมิใจในแม่นี้ ทำหน้าที่เป็นครูไม่ขาดเขิน สอนลูกน้อยให้ฝึกพูดได้หัดเดิน สอนลูกเพลินไม่ใฝ่หาค่าเงินเดือน สอนให้ลูกได้รักเรียนเขียนฝึกอ่าน จึงเป็นงานเชิดชูหน้าหาใครเหมือน หากไม่สอนความโง่เข้ามาเยือน แม่จึงเหมือนครูที่สองของลูกยา ยามลูกป่วยเป็นไข้ใจแม่ห่วง ยาทั้งปวงแม่รู้ดูศึกษา ยาใดใดมีประโยชน์แม่นำมา คอยรักษายามลูกถูกโรคภัย แม่เป็นหมอคนที่สองรองจากแพทย์ ลูกถูกแดดกลัวเป็นหวัดห้ามไปไหน แม่รีบไปหาหมอที่อนามัย พระคุณแม่ยิ่งใหญ่เกินจะพรรณา.
2 สิงหาคม 2549 05:35 น. - comment id 594442
คิดถึงแม่อ่ะ ........
2 สิงหาคม 2549 06:04 น. - comment id 594446
อ้าว..กลับจากเว็บนู้นแล้วหรือแสงไร้เงา
2 สิงหาคม 2549 09:37 น. - comment id 594479
ใช่แล้วครับคุณครู ถึงท่านจะล่วงลับไปแล้ว แต่หากเราจะสนองคุณท่านก็ย่อมได้ครับ เพียงแค่คำนึงนึกถึงพระคุณอยู่เสมอๆ แล้วปฏิบัติแก่ตัวเราให้เป็นคนดีละสิ่งชั่ว แค่นี้ก็ย่อมถือได้ว่าสนองคุณท่านได้อย่างหนึ่งครับ แก้วประเสริฐ.
2 สิงหาคม 2549 10:25 น. - comment id 594491
ครับคุณลุง
2 สิงหาคม 2549 11:44 น. - comment id 594519
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่เกินจะพรรณา.
2 สิงหาคม 2549 13:27 น. - comment id 594544
คิดถึงแม่จัง....
2 สิงหาคม 2549 14:52 น. - comment id 594584
แม่หนึ่งคนเลี้ยงลูก10คนได้ ลูก10คนเลี้ยงแม่เพียงคนเดียวไม่ได้ น่าแปลกไหมเนาะ....
2 สิงหาคม 2549 16:44 น. - comment id 594623
อยากได้บทกลอนภาษาอังกฤษค่ะ ถึงแม่อ่ะค่ะ
2 สิงหาคม 2549 20:22 น. - comment id 594674
อยากให้แม่รู้จังว่าเราก็รักแม่
3 สิงหาคม 2549 04:56 น. - comment id 594727
ขอขอบคุณทุกท่านนะครับที่เข้ามอ่าน และร่วมแสดงความคิดเห็นที่มีต่อแม่
3 สิงหาคม 2549 18:10 น. - comment id 594878
ขอยืมไปใช้ในงานวันแม่หน่อยน่ะเจ้าค่ะกลอนบทนี้
3 สิงหาคม 2549 18:50 น. - comment id 594884
ไม่ได้เห็นหน้ากันเลยนะเรา สบายดี...
4 สิงหาคม 2549 02:05 น. - comment id 594953
กระต่าย ฯ อนุญาตครับ ครูใหญ่ ฯ ไม่เห็นหน้าเห็นตา แต่เห็นรถ...(ขับรถวิ่งสวนกันเป็นบางวัน)
2 มิถุนายน 2550 10:17 น. - comment id 704460
บทกลอนของคุณอ่านดูเเล้วมีความหมาย เเต่ฉันก็อยากให้คุณเเต่งกลอนที่มีขนาดสั้นเเต่คมมากกว่านี้ ขอบคุณที่เเต่งกลอนอ่าน