๏ สุนทรกลอนภู่ถ้อย โคลงทวน ยลแยบแบบกระบวน บทตั้ง นิราศนำร่ำหาหวน โหยเทวษ ยังอยู่ยอยศยั้ง อย่างได้ใครเสมอ ๏ คำสุนทรกลอนครูท่านภู่เขียน เป็นบทเรียนสอนอ่านการภาษา จากเด็กจ้อยค่อยคัดหัดปัญญา รู้คุณค่าคำไทยในคำกลอน "แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ฯ" ยังผ่องผุดพรายแจ้งแห่งอักษร "บ้างชมป่าช้าปี่ทีละครฯ" ทุกบทตอนก้องขลังดังกังวาน "เดือนช่วงดวงเด่นฟ้าดาดาวฯ"แจ่ม ก็วับแวมแอร่มรุ่งพุ่งไพศาล "หวาดประหวัดสตรีฤดีดาล" ระรินซ่านซึ้งใจหาใดมี ไม่ต้องค้นว่าครูอยู่ที่ไหน ทั้งรูปปั้นพิพิธภัณฑ์ใดในทุกที่ ทุกอักษรกลอนครูคนรู้ดี ถึงพันปีผ่านไปใครจะลืม?๚
โกฏิดารา 28 มิ.ย. 2549 15:49 น. - ID 90665 
1556
0
0
28 มิถุนายน 2549 23:11 น. - comment id 587098
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ไม่เคยลืมเหมือนกัน แล้วก็เจอความจริงอยู่ทุกวี่วันเป็นอย่างนี้จริง ๆ
29 มิถุนายน 2549 08:38 น. - comment id 587131
อิอิ แซวคุณฤกษ์บ้างสิคะ อิอิ แล้วคนที่โดนเชื่อใจได้ไหมนะคะ อิอิ ไม่เคยลืมท่านแน่ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
