ดอกไม้ให้คุณ

มือ ไหม้พาย

ขอมอบดอกไม้ในสวน
นี้เพื่อมวลประชา
จงบานเถิดบานในใจช้าช้า
อย่างแกล้วกล้าแน่วแน่แม้ทางคด
กีตาร์ตัวเก่าเคยเล่าเรื่อง
ข่าวคราวของคนเมือง คนชนบท
ร้องบรรเลงเพลงฝัน เพลงรันทด
จารจรดถ้อยคำ สร้างตำนาน
แม้เสียงปืนคลุ้มคลั่งดั่งเพลงโศก
แต่เพลงรักของโลก รอขับขาน
ดนตรีคีตา ฅาราวาน
คือรักที่เบ่งบานเพื่อมวลชน.
กลางพายุคับแค้นการเข่นฆ่า
ยังมีคนลืมตากลางห่าฝน
ไฟแห่งทุกข์จะหลอมคนให้ค้นฅน
ไฟความคิดจะส่องหนบันดลทาง
หยดหนึ่งของต้นธารการต่อสู้
จะรินสู่กระแสใหม่ -สายธารกว้าง
ด้วยหน้าที่ระรี่ไหล ไม่เหือดจาง
โลกไม่ร้าง เพราะชีวิตเจ้ายังเดิน
รอยเท้าเพื่อชีวิต ไม่วรรคเว้น 
โอ้ยอดรัก... ยังห่วงหา -ระหกระเหิน
ระเหินสู่กันดารยาตร ราษฎร์ดำเนิน
ร่วมเผชิญทุกข์ข้างประชาชน
แด่...เจ้าดอกไม้
ที่ยิ้มให้ คนเดินทาง ข้างถนน 
แด่...เพื่อนผู้ร้อนหนาวจนก้าวพ้น 
มา"ยิ้มกลางสายฝน" จนเต็มไท
ขอมอบดอกไม้ในสวน
ให้อบอวลแรงหวัง ทั้งยุคสมัย
รัก-พลัง: ถั่งโถมโหมแรงใจ
สุรชัย จันทิมาธร.
-------------------------------
แด่... สุรชัย จันทิมาธร
นักเขียน "รางวัลศรีบูรพา" ๒๕๔๙