จดหมายถึงแม่

รังนก

กราบเท้าคุณแม่ที่เคารพ...
วันนี้ลูกพบกับเรื่องเศร้าหมอง
หมดหนทางมองไม่เห็นแสงเรืองรอง
ความปรองดองอยู่ไหนใครบอกที
ไม่เคยเข้าใจจิตใจมนุษย์
มันแสนสุดซับซ้อนอ่อนใจนี้
พยายามแล้วพยายามเล่าเฝ้าอารี
ค้นหาใจมนุษย์นี้เป็นเช่นไร..
คนหนึ่งว่าอย่างอีกคนว่าอย่าง
ขอร้องฟังๆกันบ้างจะได้ไหม...
พูดด้วยเหตุผลอย่าใช้อารมณ์ร้อนแรงดั่งไฟ
จงเป็นดั่งน้ำใสคนชอบใจมากกว่าเปลวเพลิง
โอ้ว่าอนิจจาเพื่อนเอ๋ย
ยิ่งแนะกลับละเลยได้แต่เหลิง
เปลวไฟร้อนเผามิตรภาพโดยสิ้นเชิง
จะให้ลูกยิ้มระเริงได้ยังไง
ซ้ายก็เพื่อนขวาก็เพื่อน...
ทางลางเลือนไม่รู้จะก้าวไปทางไหน
อยากจะให้แม่ช่วยเป็นแสงสว่างตรงกลางใจ
คอยชี้นำทางให้ลูกนี้ก้าวไปไม่หลงทาง
               รักและเคารพ
                จากลูกที่ไม่อยากเดินหลงทาง				
comments powered by Disqus
  • คะน้า

    11 มกราคม 2545 22:19 น. - comment id 29935

    เขียนดีนี่ค่ะ สัมผัสลงตัวดีค่ะ ชื่นชมอย่างจริงใจ
  • ภีม

    12 มกราคม 2545 10:05 น. - comment id 30030

    เนื้อหาดี  กินใจ  ขอชื่นชมอย่างจริงใจ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    17 มกราคม 2545 06:30 น. - comment id 30860

    มาชื่นชมอีกคนนึงจ้ะ....
  • J&J

    28 มกราคม 2545 12:52 น. - comment id 32527

    แต่งดีค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน