มาไหว้ครู
ทานทองคำ
มาไหว้ครู
จะเขียนกลอนนบครูผู้อารีย์
ครูผู้ชี้ทางสว่างถ่างปัญญา
คิดยังไงก็ไม่ได้อายหนักหนา
ศิษย์ไม่น่าเกิดมาเป็นศิษย์ครู
คิดหวลไห้วันวานแต่กาลเก่า
ครูคอยเฝ้าสอนสั่งให้หยั่งรู้
ศิษย์จะชั่วจะดีมิบ่นอู้
แม้อดสูยังแบกรับอยู่ร่ำไป
ภาระหนักมิย่อท้อปัญหา
ครูผู้กล้าฝ่าฟันมิหวั่นไหว
จะดงดอยกันดารสักปานใด
มิสิ้นไร้ครูดีมีเมตตา
ศิษย์คนไกลขอส่งใจไปนบครู
โปรดรับรู้ศิษย์นี้ยังห่วงหา
อยู่แห่งใดหนใดในโลกา
คุณครูบาจะไม่ลืมจนวายปราณ
ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์นิมิตผล
ในสากลทั้งหลายทั่วไพศาล
ทั้งเทพไท้ทั่วแคว้นแดนพิมาน
ดลบันดาลครูไทยให้โชคดี
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ยี่
ปี จอ