ริบบิ้นสีแดง

มือ ไหม้พาย

 ริบบิ้นสีชมพูเธอรู้จัก
เมื่อวันที่ความรักได้เริ่มต้น
เพียงพบครั้งแรกของ คนสองคน
ก็ผลิดอกออกผลเป็นต้นรัก
ฮอร์โมนขี้เหงา เร้ารู้สึก 
ลมหนาวของคืนดึก ก็หนาวหนัก
เพลงรักอึกทึกคึกคัก
เหมือนเธอนอนหนุนตักของอารมณ์.
..............................
รุ่งเช้าของความเหงาก้าวมาถึง
เธอหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งขื่นขม
บนเตียงว้างร้างไร้ ใจทุกข์ตรม
เธอร้องห่มร้องไห้ ไร้คนฟัง.
ดอกกุหลาบสีแดงแล้งน้ำเลี้ยง
ความรักคือความเสี่ยง การผิดหวัง
เธอคือเหยื่อความใคร่ ไม่จริงจัง
เหมือนหัวใจพ่ายพัง ดั่งธุลี
ความเจ็บปวดรวดร้าว คือข่าวร้าย
แต่ที่เจ็บจวนตาย คือข่าวนี่
เธอผู้ป่วยรายใหม่ เอชไอวี
ที่ยังอยู่วันนี้ก็เหมือนตาย.
...............................
ถึงทางตันชีวิต -เธอคิดสั้น
การอยู่ไปวันวัน ไร้ความหมาย
เธอไม่รู้ ยังมีคนอีกมากมาย
ที่โชคร้าย แต่ว่าใจไม่ยอมแพ้.
ริบบิ้นสีแดง คือน้ำใจ
คือสายใย แบ่งปันอันแน่วแน่
คือมิตรภาพ กำลังใจไม่ผันแปร
คือรักแท้ จากห้วงแห่งดวงใจ.
...............................
แด่...วันเอดส์โลก
ขอความรักจงเป็นภูมิต้านทานแก่โลกใบนี้