คุณครูสมศรี(กาพย์ห่อโคลง)

ขาว-กรมท่า

คุณ ใดที่ท่านให้      เต็มใจ
ครู ไล่โง่ออกไป            เล่ารู้
สม เป็นดั่งเทพไท        มาโปรด
ศรี ท่านให้กอบกู้          รับไว้คลายเขลา
  
    ฐานะศิษย์คนหนึ่ง  ที่ใจตรึงตลอดมา
ชะตาลิขิตมา               ได้ลิขิตเรียนกับครู
   ท่าน ให้ศาสตร์ภาษา ท่าน แปรเราจากไม่รู้
ท่าน สอนและช่วยดู      ท่าน เป็นให้เป็นธรรมชน
  นามท่านชื่อ"สมศรี"-  "ธรรมสารโสภณ"
ก่อปั้นปัญญาชน           เคียงคู่ธรรมประจำใจ
  ในนามหนึ่งลูกศิษย์   อาจสนิทแม้น้อยน้อยไซร้
ขอบคุณท่านสุดฤทัย     ที่ได้ทุ่มไม่ลดละ
  ไป่ทราบทำให้ทราบ    ขอก้มกราบนาบศีรษะ
กรรมเก่าให้พบปะ       ผู้ดุลไทรให้ร่มเงา           
  กรรมใหม่ที่ผมก่อ      อาจให้ท้อเสียใจเศร้า
หรือก่อน้ำตาเคล้า        หรืออาจโกรธเพราะจัญไร
  ขอโทษขออภัย            อย่าให้ไปเป็นเวรไซร้
ครูท่านโปรดเต็มใจ      ให้อภัยศิษย์คนนี้
  ขอทูลอโหสิ                 อย่ามิให้บาปราวี
จากศิษย์ชั่วปนดี  มีนามแฝง"ขาว-กรมท่า"            
  ครูนั้นกายไม่สวย      แต่แสนรวยด้วยกิริยา
จิตใจเลิศแห่งหล้า        ไม่ได้อ้างตั้งปั้นเอง
  ขอครูโปรดเปี่ยมสุข    อย่าให้ทุกข์ปนละเลง
อธรรมโปรดอย่าเกรง   โปรดคู่ธรรมตลอดไป
   ด้วย จริงที่คำนึง        รัก สุดซึ้งสุดหัวใจ
และ เชิดชูให้ก้องไกล  เคารพ ใครไม่เท่าครู