อ้างว้างเดียวดายไร้คนคู่ ไม่รู้จะกอดใครในยามหนาว เป็นอย่างนี้จนชินมิใช่ครั้งคราว ฤดูหนาวต้องเศร้าใจไร้ห่มเธอ ..........................
22 สิงหาคม 2548 12:14 น. - comment id 506999
อ้างว้างเดียวดายสายลมพลิ้ว หอบใจปลิวลอยไปในความเศร้า สายฝนโปรยโรยหยาดสาดเบาเบา ก็ทวีความเหงาหนาวเหลือเกิน..
22 สิงหาคม 2548 15:44 น. - comment id 507116
สายฝนและลมหนาวเข้ามาเยือน เป็นเพื่อนกับฉันทุกทุกวันหวาม มาคอยกอดประคองอยู่ทุกคราม เมื่อยามที่หว้าเหว่เห่อาดูร
22 สิงหาคม 2548 17:30 น. - comment id 507213
เฝ้าอ้างว้างเดียวดายไร้ใครคู่ แถมหดหู่ยามอยู่เดียวเปลี่ยวใจเหมือน อยากมีใครใจแนบชิดจิตย้ำเตือน แต่คงเลือนไม่มีใครสนใจเรา กลอนน่ารักดีค่ะ
13 ตุลาคม 2548 02:20 น. - comment id 526611
.... คนพี่สุดหล่อ เจ้าขา ถามหน่อยจิ ถามว่า หนาวกายหายได้ ใช้ผ้าห่ม (ตราคน อิอิ) หรือ เปล่าน๊อ ??? หนาวใจ ใช้อะไรห่มถึงจะหายหนาวคะ ??? ....ฮี่ ฮี่ หนาวเนื้อห่มเนื้อ ถึงหายหนาว หนาวรัก ห่มรัก จักสบาย ..