เห่ชะอำ
ณธีร์
เห่เอย เห่ชะอำ
ใครชักนำให้มาชม
ฟ้าใสทะเลสม
คละคลื่นลมพรูพร่างพรำ
ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า
ทะเลข้าเป็นสีคล้ำ
ชะอำนะชะอำ
เกินเอ่ยคำจะชมชิม
พลาสติกสีสวยสวย
รูปสำรวยเนื้อนิ่มนิ่ม
เอียงอายแอบริมริม
นอนยั่วยิ้มบนหาดทราย
ปลาตายลอยล่องมา
ตาสบตาข้าใจหาย
ปิ้มว่าจะบ้าตาย
มาลอยชายเหมือนลองเชิง
ดูหรือมัศยา
ล่องลอยมากระเซอะกระเซิง
เที่ยวเตลิดเปิดเปิง
หลงระเริงเชิงชะอำ
เกยตื้น ณ ตีนข้า
สงสารปลาตายังดำ
ฝังเสียเถิดหมดกรรม
ทรายชะอำช่วยกลบกาย
กรวดน้ำทะเลอุทิศ
ให้ดวงจิตสู่สัมปราย
กายอยู่ริมหาดทราย
วิญญาณหมายสุขาวดี
สู่ทิพย์วิมานแมน
ดาวนับแสนส่องรัศมี
นิทราหลับฝันดี
เจริญศรีเถิดน้องเอยฯ